Tineke is een echt mensenmens. Zij deed eerder vrijwilligerswerk in Afrika en Bosnië. Nu helpt zij mensen in haar praktijk in Wormerveer als psychosociaal therapeut. 

In 2023 kreeg de Zaanstreek er afgerond 10.500 nieuwe inwoners bij. De verhuisstroom naar de streek is in de afgelopen twintig jaar meer dan verdubbeld. In deze rubriek gaat De Orkaan op zoek naar de gezichten achter de verhuisstroom; wie zijn deze import-Zaankanters? 

Toen Tineke twee jaar oud was, verhuisden haar ouders vanuit Amsterdam naar Purmerend. ‘Het is een gezellige plek, maar ik moet zeggen dat mijn ouders erg Amsterdam-georiënteerd waren. Ik bracht veel tijd door in de hoofdstad.’ Ondanks dat Tineke opgroeide in Purmerend, voelt zij zich daarom niet per se verbonden met de plek. 

Inmiddels woont Tineke ruim 25 jaar in de Zaanstreek. Daarvoor heeft zij samen met haar man periodes doorgebracht in Kenia, Soedan en Bosnië.

‘Vanuit een christelijke organisatie boden wij ontwikkelingshulp. We begonnen met vaccinaties bij kinderen op een VN-basis midden in de woestijn.’ 

Het was een bijzondere ervaring voor Tineke. ‘We hebben een voedseldropping vanuit een enorm vliegtuig meegemaakt. Dat is natuurlijk heel indrukwekkend.’ Wel miste zij het contact met de lokale bevolking. ‘Het was te onveilig om buiten het kamp te komen, dus wij zaten min of meer opgesloten met alleen maar hulpverleners.’ 

Bosnië

Na drie maanden keert het stel terug naar Nederland. Ze vinden tijdelijk onderdak bij de schoonouders van Tineke. In de periode na de burgeroorlog in Bosnië delen Tineke en haar man daar ruim vijf maanden lang voedselpakketten uit namens Dorcas. Tineke kijkt terug op een mooie tijd.

‘In Bosnië was het veel minder gevaarlijk dan in Afrika. Daarnaast was het contact met de lokale bevolking fijn. Ik vond het waardevol om met weduwen te spreken. Vooral om hen te laten zien dat zij niet werden vergeten.’ 

Eenmaal terug in Nederland besluit het stel in Wormer te gaan wonen. ‘Mijn vader woonde in Purmerend en mijn schoonouders in Langedijk. De Zaanstreek ligt daar tussenin. Via de kerk van de Nazarener in Koog aan de Zaan hadden wij al wat kennissen in de buurt.’ Wanneer hun zoontje enkele jaren later wordt geboren, verhuizen ze naar een grotere woning in Krommenie. Daar breidt het gezin uit met een dochter.

Tineke woont én werkt in de Zaanstreek. ‘Mijn leven vindt hier echt plaats. Ik voel me heel erg thuis in Krommenie. Daarnaast heb ik mijn eigen praktijk in Wormerveer als psychosociaal therapeut.’

Middenweg

Toch noemt Tineke zichzelf geen Zaankanter; ‘dat is grappig hè?’ lacht ze. Ze merkt dat nieuwkomers in de streek er lastig tussenkomen bij Zaankanters.

‘Ik bedoel helemaal niet dat de mensen hier onvriendelijk zijn, maar het contact blijft vaak een beetje oppervlakkig.’ 

Die afstandelijkheid maakt dat Tineke zo dol is op het dorp, terwijl zij zichzelf niet als dorpsmens bestempelt. ‘Ik ben een mensenmens. Krommenie is een mooie middenweg: er heerst geen sociale controle, maar het is wel heel gezellig.’ Ook ligt de Zaanstreek centraal, volgens Tineke. ‘Een grote stad; het strand; eigenlijk is bijna alles binnen een half uur te bereiken.’ 

Zaanse schatten volgens Tineke

1. ‘Ik kom graag bij de Zaanbocht. Zo langs de Zaan hangt een mooie sfeer met gezellige winkeltjes. Ik vind het vooral leuk, omdat daar herinneringen liggen van toen mijn zoon nog in de kinderwagen lag. Nu is hij 24 en dit jaar verhuist hij naar Zeeland.’

2. ‘Tante Tee is een lunchroom in Krommenie. Het is onderdeel van Odeon, een zorginstelling voor mensen met een verstandelijke beperking. Ik spreek daar weleens af met een vriendin om even bij te kletsen. Het is een gemoedelijke plek.’ 

3. ‘Een rondje om het Noorderham is een mooie wandeling van zo’n vier kilometer door de polders.’ 

Door: Mila Lange. Afbeelding Tineke gemaakt door: Menno de Geest (en Bart Bruggeman). Afbeelding Zaanbocht door De Orkaan.