Ria Nieuwenhuis verhuisde vanuit Amsterdam naar de Zaanstreek. Al had dat iedere andere plaats kunnen zijn, want voor Ria draaide het vooral om één ding: een tuintje. Bij toeval lag dé perfecte tuin aan een huis in Krommenie. Zij plant daar inmiddels al ruim twintig jaar haar bloemetjes.

In 2023 kreeg de gemeente er ruim 9600 nieuwe inwoners bij. De verhuisstroom naar de Zaanstreek is in de afgelopen 20 jaar meer dan verdubbeld. In deze rubriek gaat De Orkaan op zoek naar de gezichten achter de verhuisstroom; wie zijn deze import-Zaankanters? 

Toen Ria Nieuwenhuis na haar scheiding op zoek ging naar een nieuwe woning, had zij één voorwaarde: een tuintje. ‘Mijn ex-man en ik hadden een volkstuin van 300 vierkante meter. Weer of geen weer, ieder weekend werkten we in de tuin.’ De Amsterdamse met groene vingers was dol op het tuinieren, maar alleen redde zij het niet om de grote volkstuin te onderhouden.

‘Toen mijn man en ik uit elkaar gingen, had ik geen auto meer, omdat je één parkeervergunning per gezin kreeg in Amsterdam. Iedere keer heen en weer met grote zakken aarde en planten op de fiets was ook geen doen.’ Ria bladerde door een krantje en kwam een advertentie voor woningen in Zaanstad tegen. ‘Ik wilde een tuin rond het zuidwesten, in verband met de zon.’

De eerste woning die Ria bezichtigt in Zaandam heeft een tuin op het noorden en het tweede huis in Zaandijk heeft alleen een achterplaatsje. Maar drie keer is scheepsrecht en als zij haar huidige woning in Krommenie voor het eerst ziet, is ze meteen verkocht.

‘Ik dacht: dit kan niet waar zijn. Ik geloofde mijn ogen niet. Dit is precies wat ik wilde, met een tuin op het zuidwesten. En nog steeds, na 23 jaar, ben ik zo gelukkig met deze woning.’ 

In Amsterdam woonde Ria vlak bij de Albert Cuypmarkt. ‘Ook mijn werk was op tien minuten loopafstand, dus iedere lunchpauze zeiden wij met een stel collega’s tegen elkaar: effe Cuypie pakken, toch?’  Toen Ria haar woning in Krommenie kwam bezichtigen, vertelde de eigenaar dat daar ook elke week markt is. Met de grootste dagmarkt van Europa als referentiekader, kan eigenlijk geen enkele markt meer aan je verwachtingen voldoen, en zo bleek. ‘Ik vond het hier meer alleen de “M” van markt, want voordat ik het woord had uitgesproken was ik er al doorheen,’ lacht ze. 

Ria heeft niet het idee dat zij is opgenomen in de streek, en al heeft zij daar inmiddels vrede mee, blijft het toch jammer. ‘Mensen hier zijn vriendelijk tot de deur, en niet verder. In Amsterdam werd ik altijd binnengelaten als ik bij de buren aanklopte met een vraag. Hier heb ik bijna geen contacten in de straat.’ Als Ria net in Krommenie komt wonen, schrijft zij zich bewust in voor een cursus keramiek.

‘Het is erg wennen om ineens alleen te zijn, en daarbij ook op een heel nieuwe plek te gaan wonen. Ik wilde niet achter de geraniums komen te zitten. En op een cursus leer je nieuwe mensen kennen, dacht ik.’

Helaas wilde het niet baten. Wel heeft Ria er prachtige kunstwerken én nieuwe creatieve hobby’s aan over gehouden. ‘Na jaren keramiek, ben ik overgestapt naar speksteen bewerken. Ik heb allemaal figuren van dieren uit speksteen geraspt en gevijld.’ Door de continue beweging krijgt Ria uiteindelijk een tenniselleboog, waardoor zij op zoek moet naar een nieuwe hobby.

Als de cursusleider schilderen oppert, twijfelt Ria even. Naar eigen zeggen kon ze nog geen poppetje op papier zetten. Toch besluit ze het te doen en het schilderen bevalt ontzettend goed. ‘Kijk, die heb ik gemaakt,’ Ria wijst naar een schilderij met katten aan de muur. ‘Hartstikke mooi toch?’ Helaas houdt het schilderen ook op.

‘De cursusleider werd oma, dus ze had geen tijd meer. Ik moest noodgedwongen iets anders gaan doen. Via iemand van het speksteen bewerken kwam ik bij een icoonschildercursus terecht. Daar werkten we laag voor laag, heel precies. Met één vierkante centimeter waren we bij wijze van spreken de hele week bezig.’ 

Ondanks vele pogingen om sociale contacten te maken bij verschillende cursussen en verenigingen, merkt Ria dat het contact oppervlakkig blijft. ‘Ik was 55 toen ik hier kwam wonen, dan zitten mensen niet op je te wachten. Als je jong bent en kleine kinderen hebt, maak je contacten op het schoolplein.’

Gelukkig heeft Ria bij vrouwenvereniging Vrouwen van Nu een goede vriendin ontmoet. ‘Ik doe al heel lang geen pogingen meer om ergens binnen te komen. Ik heb er vrede mee en ik vermaak me prima. Op dit moment ben ik hartstikke druk. Ik ben een echte “computerfan” en tegenwoordig doe ik aan mozaïek. Inmiddels heb ik al aan vier Social Sofa’s meegeholpen.’ 

Zaanse schatten volgens Ria

1. ‘Er zitten gemiddeld dertigduizend steentjes op een Social Sofa, dus we zijn er lang mee bezig. De Social Sofa die in de Zaanbocht staat vind ik heel mooi. Op de rugleuning staat een schilderij van Monet en aan de achterkant zie je de gezichten van de oprichters van Zaans Erfgoed. De bank staat op een geweldige locatie. Zoals de naam al zegt, is het een sociaal initiatief. Het is de bedoeling dat mensen bij elkaar komen zitten om een praatje te maken.’
2. ‘Ik vind de Zaanse bouwstijl echt heel mooi. Ik kijk graag naar gevels en hier viel de aparte bouw en het Zaanse groen mij meteen op. Vooral in de Zuiderhoofdstraat en de Noorderhoofdstraat kijk ik graag even omhoog.’ 
3. ‘Binnenkort heb ik een high tea bij stadstheetuin Mijn Manier in Zaandam. Die plek is nieuw voor mij, maar het werd wel als leuke en lekkere aanrader genoemd.’ 

Door Mila Lange.