Na in Frankrijk, Utrecht en verschillende plekken in de Zaanstreek te hebben gewoond, is Pablo Calle inmiddels gelukkig op bedrijventerrein Westerveer in Wormer. 

De verhuisstroom naar de Zaanstreek is in de afgelopen 20 jaar meer dan verdubbeld. In deze rubriek gaat De Orkaan opzoek naar de gezichten achter de verhuisstroom; wie zijn deze import-Zaankanters? 

De half Spaanse, half Franse Pablo wordt in 1964 geboren in Toulouse, een stad in Zuid-Frankrijk. Zijn vader heeft geen vaste baan, maar werkt voor verschillende opdrachtgevers. ‘In Frankrijk was dat vooral seizoenswerk, dus toen mijn vader op de bus werd gezet voor een klus in Nederland, beviel hem dat.’ Hij komt terecht bij een metaalfabriek in Utrecht.

Niet veel later reizen Pablo en zijn moeder hem achterna. ‘De grote hutkoffer die mijn moeder meenam in de trein naar Nederland heb ik nog steeds.’ Als Pablo tien jaar oud is, verhuist het gezin naar Zaandam. ‘Mijn vader had de opleiding journalistiek gevolgd in Nederland. Hij kreeg een functie op het hoofdkantoor van vakbond NVV in Amsterdam.’ Ze komen op de zesde verdieping van een zogenaamde ERA-flat terecht.

‘Ik weet nog dat ik naar beneden keek en het heel eng vond. Tegelijkertijd was het indrukwekkend. We keken uit op de snelweg en het polderlandschap, dat vond ik mooi.’ 

Pablo ontmoet zijn (inmiddels ex-) vrouw in het uitgaansleven als hij zestien jaar oud is. Ondertussen werkt Pablo via een uitzendbureau bij het ziekenhuis. In de kantine vindt hij een briefje op het prikbord met een advertentie voor een appartement op de Dam in Zaandam. ‘Het zat boven een stomerij. Wij kwamen er na drie maanden achter dat bijna alle elektra was aangesloten op de winkel beneden. Het bleek dat wij alleen betaalde voor het lampje in de gang. Dat gaf mij geen goed gevoel, dus ik wilde daar weg.’ Pablo tipt de eigenaar van de stomerij en verhuist terug naar een ERA-flat.

Een tijdje later krijgt hij tijdens een bijeenkomst van een computervereniging een huurcontract aangeboden voor een woning in Koog aan de Zaan. ‘Met de laatste centen die wij hadden zijn we daar naartoe vertrokken.’ Later wordt Pablo vast aangenomen bij het uitzendbureau zelf als troubleshooter door zijn assertieve werkhouding. ‘Daardoor heb ik het huis kunnen kopen.’

Na negen jaar trouwe dienst neemt Pablo afscheid met een ontslagvergoeding. Hierdoor durft hij een sprong in het diepe te nemen met zijn eigen onderneming. Hij verkoopt en repareert computers. Naast zijn passie voor computertechniek, is Pablo zijn hele leven lang al dol op motorrijden. Als hij acht jaar later een motorongeluk krijgt, besluit hij het roer om te gooien.

‘Na een aantal enorm succesvolle jaren, ging mijn onderneming steeds minder goed. Ik kon het simpelweg niet winnen van de grote bedrijven die in die tijd opkwamen.’

Als het huurcontract van het winkelpand afloopt, kiest Pablo ervoor zijn passie te volgen en BadBoy.NL te starten, een onderneming in motoraccessoires. Hij verruilt zijn dure pakken en chique schoenen voor een simpele spijkerbroek met gympen, ‘ik loop er als een soort zwerver bij, want dat is hoe ik het liefst ben,’ lacht Pablo.

Met zijn bedrijf neemt hij intrek in een loods op het bedrijventerrein Westerveer in Wormer, die hij eerder kocht en verhuurde. Als zijn relatie in die tijd stuk loopt, besluit Pablo daar ook te gaan wonen. Leven op een bedrijventerrein eenzaam? ‘Nee, helemaal niet,’ lacht Pablo.

‘Ik vind het geweldig om hier te wonen. Overdag heb je gewoon buren die aan het werk zijn en ik heb veel vrienden met een bedrijf op dit terrein.’

Volgens Pablo geloven mensen vaak niet dat een bedrijventerrein een rustige plek is om te wonen. ‘Maar, zoals je nu hoort,’ hij stopt enkele seconde met praten, ‘het is stil.’ 

Zaanse schatten volgens Pablo

1. ‘Als ik niets te doen heb, pak ik mijn motor en rijd ik een stukje over het Hembrugterrein. Dat is een mooie, ruwe industriële plek waar de Zaanse geschiedenis tot leven komt.’

2. ‘Ik fiets wel eens naar het parkeerterrein voor Conijn Metaalbewerking langs de Veerdijk. Als je daar staat, kijk je over de Zaan met in de verte de Zaanse Schans. Aan de overkant zie je de voormalig zeepziederij De Adelaar vanaf de juiste afstand. Vanaf daar fiets ik dan richting de Ringdijk in Wijdewormer. Je komt langs industrie, de Zaanse Schans en de polder; dat is de Zaanstreek.’ 

3. ‘Mijn favoriete onderneming? Mezelf,’ lacht Pablo. ‘Als ik een onderdeel voor mijn motor nodig heb, ga ik naar Roukama, een motorsloperij in Wormerveer. Je zou het misschien niet zeggen, maar ik vind duurzaamheid heel belangrijk. Als ik iets wil kopen, zal ik het altijd eerst tweedehands zoeken.’  

Artikel en foto boven door: Mila Lange. Overige afbeelding: De Orkaan Archief