Met een lengte van meer dan twee meter is Sebastian Vos een opvallende verschijning, vooral in een klein dorp als Wormerveer. De half-Amerikaanse basketballer woont sinds vier jaar in de Zaanstreek.

In 2023 kreeg de gemeente er ruim 9600 nieuwe inwoners bij. De verhuisstroom naar de Zaanstreek is in de afgelopen 20 jaar meer dan verdubbeld. In deze rubriek gaat De Orkaan opzoek naar de gezichten achter de verhuisstroom; wie zijn deze import-Zaankanters? 

De half-Nederlandse, half-Amerikaanse Sebastian is geboren in Zuid-Afrika en verhuisde niet veel later naar de Verenigde Staten. Nadat hij in een flink aantal staten had gewoond, verhuisde zijn gezin uiteindelijk naar South Carolina. Op zijn negentiende kreeg Sebastian een sportbeurs aangeboden, waarmee hij zijn passie voor basketbal kon combineren met een studie aan een universiteit in San Francisco. ‘Ik vond gebouwen heel interessant, dus ik wilde graag de opleiding Architectuur volgen. Helaas kon dat niet omdat het een kunstschool was. Ik stuurde mijn portfolio op, zodat de universiteit kon bepalen welke studierichting het beste bij mij paste. Dat werd Fashion Design of Industrieel Design.’ Sebastian kon niet kiezen, dus besloot hij beide richtingen te volgen. ‘Ik heb vier jaar niet geslapen,’ lacht hij.

‘Weekje bijgeboekt’

Nadat Sebastian zijn bachelor in Fashion Design had behaald, schrijft hij zich in bij de Design Academy Eindhoven om de opleiding Industriële Vormgeving af te ronden.

‘Mijn oma woonde in Eindhoven en elke vier jaar bezocht ik haar. Toen ik voor haar 75e verjaardag in Nederland was, vond ik het hier zo leuk dat ik een extra weekje bijboekte. In die week deed ik wat onderzoek naar scholen in de buurt.’

Het inschrijfproces ging niet zonder slag of stoot, want de school was het laatste teken van Sebastians e-mailadres vergeten. Tien dagen voor de start van het schooljaar werd hij vanuit Nederland gebeld met de vraag waarom ze niets van hem hadden gehoord. Toen ze erachter kwamen waar het fout was gegaan, vroeg de school of ik nog wilde komen. Ik heb alles in San Francisco achtergelaten en zei tegen mijn vrienden: ‘Sorry, ik ga naar Nederland verhuizen. Binnen een week was ik vertrokken.’

NBA

Na een jaar in Eindhoven keert Sebastian terug naar Amerika. ‘Vanwege mijn gezondheid kon ik niet doorgaan naar het startniveau van de NBA (National Basketball Association). Na het spelen had ik altijd last van mankementen. Ik heb een half jaar met mijn been in het gips gezeten, drie maanden later was het mijn elleboog en daarna mijn schouder. Ik dacht: hier klopt iets niet. Ik ben te jong om zo vaak ergens last van te hebben.’

Na ruim twee jaar onderzoek blijkt Sebastian een collageenziekte te hebben, waarvoor hij het beste in Amsterdam behandeld kan worden. Het is een pittige periode, maar Sebastian is zo vaak verhuisd in zijn leven dat Amerika verlaten zijn laatste zorg is.

‘Vanaf mijn studentenkamer in San Francisco moest ik ook zeven uur vliegen om thuis te komen, dat is dus bijna even ver als Amsterdam.’ Wel blijft het lastig dat hij vanwege het tijdsverschil weinig contact heeft met zijn moeder en zusje. ‘Zondag hebben we uitgeroepen tot familiedag; dan bellen we altijd.’

Wormer-waar?

In Amsterdam ontmoet hij zijn vriend, die in Haarlem woont. ‘Ik kwam in een typisch Nederlands gezin terecht; dat was best even wennen.’ Sebastian verhuist samen met zijn vriend naar een antikraakwoning in Haarlem. ‘Het was een oud bakkerijtje en wij hadden er echt ons paleisje van gemaakt.’ Na drie jaar moet het stel op zoek naar een nieuwe woning. Via een vastgoedbeschermer vinden ze onderdak in Wormerveer.

‘Ik dacht: Wormer-waar? Wormer-hoe? Wormer-wat?’

Het eerste wat Sebastian opvalt aan de Zaanstreek, is het water; dat is ook gelijk zijn favoriete aspect van de streek. ‘In de zomer ga ik suppen of kanoën in de Zaan; dat is zo speciaal en mega rustgevend. Ik ga ook weleens naar kanocentrum Arjan Bloem, waar je allerlei kano’s en kajaks kunt huren om mee te dobberen in het Wormer- en Jisperveld.’

Noordsterpark

Sebastian belandt in een rijtjeshuis tussen jonge gezinnen. ‘We wilden daar niet lang blijven wonen, maar toen kwam corona en moesten we wel blijven. Gelukkig hebben we een hond en konden we die vaak uitlaten in het Noordsterpark, waar we veel leuke kennissen hebben ontmoet.’ In datzelfde park krijgen Sebastian en zijn vriend een tijdelijke woning aangeboden door kennissen die een jaar lang de wereld rondtrokken. Na die periode konden ze in het tuinhuisje naast de grote woning verblijven. Tijdens een wandeling in het Noordsterpark kreeg Sebastian opnieuw een aanbod voor een woning. ‘Toen hadden we ineens twee huizen, maar we gaan natuurlijk niet twee keer huur betalen, dus zijn we hier gaan wonen.’

Met uitzondering van het weer vindt Sebastian Nederland een erg leuk land, vooral vanwege de mentaliteit, de mensen en het gezonde eten. ‘Amerika is heel anders. Iedereen daar geeft veel meer om status dan om wie je bent als persoon. Hier geven de mensen niet veel om grote huizen. Wij wonen toevallig in het grootste huis van het dorp; verder zijn er vooral kleine huisjes. Wormerveer is en blijft een dorp waar veel mensen wonen die er zijn opgegroeid en nooit zijn weggegaan’, zegt Sebastian. Daarom is hij blij met de Zaanse Schans als toeristische trekpleister.

‘Als ik het contact met andere culturen een beetje mis, dan spring ik op de fiets naar de Zaanse Schans. Zonder al die toeristen zou het saai zijn.’

Nep-Nederlander

Sebastian vindt gemakkelijk aansluiting bij de Zaankanters in Wormerveer. ‘Mensen zijn scherp, maar wel vriendelijk. Je bent niet direct beste vrienden, maar als je contact legt met iemand met wie je overeenkomsten hebt, kan er een vriendschap ontstaan.’ Toch vindt hij “thuis” een groot woord. ‘Waar mijn spullen, mijn man, mijn hond en mijn kat zijn, ben ik thuis. Ik hecht me niet zozeer aan plekken.’

Hij noemt zichzelf dan ook geen Zaankanter. ‘Ik voel me zo’n nep-Nederlander. Ik blijf altijd die Amerikaan.’ Dat wordt vooral bevestigd wanneer Sebastian Zaankanters door weer en wind ziet fietsen, terwijl hij zelf liever de auto pakt bij het miezerigste beetje regen. Sebastian is dol op Zaanse mayonaise. ‘Dat is de enige mayo die er gekocht mag worden.’ Nog “Zaanser” dan dat kan het bijna niet, dus misschien is hij diep van binnen toch een beetje Zaankanter.

Zaanse schatten volgens Sebastian:

  1. ‘Vlakbij onze vorige woning ligt de Schaalsmeerpolder, een natuurgebied in het Wormer- en Jisperveld. Als je daar de wandelroute vanaf Oostknollendam neemt, kom je langs een heel groot stuk Wormer en Wormerveer. Dat is ook de allerbeste plek om de zonsopgang en -ondergang te bekijken. Ik heb een aantal heel mooie foto’s genomen.’
  2. ‘Als mijn vriend en ik lekker willen lunchen, gaan we naar Hemels IJs. Veel mensen komen daar alleen voor het ijs, maar de broodjes zijn ook superlekker. Mijn favoriet van het menu is de cajun kipwrap.’
  3. ‘Batavia 1894 in Wormer is een gezellig grand café aan de Zaan. Tijdens het eten zie je de schepen voorbijvaren. Daar hangt een hele goede sfeer.’

Door: Mila Lange. Foto’s: Portretfoto gemaakt door Mila Lange en de Schaalsmeerpolder door Sebastian Vos.