Officieel is Yunus geen import-Zaankanter, maar een import-her-Zaankanter. Op 19-jarige leeftijd verliet hij Zaandam voor Delft, maar drie jaar geleden besloot hij toch terug te keren naar zijn vertrouwde geboorteplaats. 

In 2023 kreeg de gemeente er ruim 9.600 nieuwe inwoners bij. De verhuisstroom naar de Zaanstreek is in de afgelopen 20 jaar meer dan verdubbeld. In deze rubriek gaat De Orkaan opzoek naar de gezichten achter de verhuisstroom; wie zijn deze import-Zaankanters? 

Yunus verhuist op 19-jarige leeftijd naar een studentenhuis in Delft. ‘Buiten het studeren om was er niet veel te beleven in de stad, dus gingen we vaak naar Rotterdam of Den Haag om dingen te ondernemen.’ Na het behalen van zijn diploma, verblijft hij nog een aantal jaar samen met zijn vrouw in een piepklein huisje in Delft. ‘In totaal heb ik er twaalf jaar lang gewoond.’ In 2021 keert het stel terug naar de geboorteplaats van Yunus om dichterbij familie te zijn. Eenmaal terug in de streek, voelt het voor Yunus alsof hij nooit is weggeweest. ‘Zaandam voelt vertrouwd; als thuis.’ Hij moet glimlachen wanneer hij herinneringen van vroeger ophaalt:

‘Als kind ging ik samen met vrienden opzoek naar oud metaal. Dat brachten wij dan naar JOWA, vlak bij het kippenbruggetje bij de Houthavenkade. Daar kregen we een paar centjes voor, waar we snoep van konden kopen.’ 

‘Ik woon in Peldersveld, de buurt was in eerste instantie de reden dat mijn vrouw niet wilde verhuizen. Als je het op Google opzoekt, zie je alleen maar berichten over criminaliteit in de wijk.’ Uiteindelijk trekt de ruimte van de woning hen toch over de streep, ‘hier hebben we dubbel zoveel oppervlakte.’ Een paar maanden na de verhuizing besluit Yunus in de bewonerscommissie te gaan om zelf een steentje bij te dragen aan het verbeteren van de buurt. Inmiddels heeft hij hecht contact met veel buurtbewoners. Dat komt volgens hem mede dankzij zijn dochtertje, maar ook omdat Zaankanters warmer zijn dan de Delftenaren, ‘hier word ik sneller begroet door een onbekende.’ Als Yunus denkt aan de Zaanstreek, is duivenkater het eerste wat in hem opkomt, ‘ik heb het zelf alleen nooit gegeten.’ Ook moet de geboren Zaandammer denken aan Verkade en de cacaolucht, dat laatste vooral als zijn vrouw hem daaraan herinnert. ‘De geur is opvallender voor mensen die hier niet vandaan komen.’  

Hij vindt het jammer dat Zaankanters niet graag geld uitgeven. ‘Als iemand hier een onderneming wil starten, is daar weinig animo voor. Dat heb je minder in Amsterdam.’ Yunus sluit verhuizen in de toekomst niet uit. ‘Mijn vrouw komt uit Groningen, maar vond het daar zo saai, dat zij haar middelbare school in Amsterdam heeft afgerond. Daarna verhuisde ze naar Rotterdam. Ze houdt van grote steden.’ Desondanks voelt hij zich een echte Zaankanter, ‘als ik op vakantie een mede-Zaankanter tegenkom, voel ik toch een soort band.’ 

Zaanse schatten volgens Yunus

1. ‘Vorig jaar gingen wij in de zomervakantie niet naar het buitenland, dus zochten we leuke plekken in Nederland. Toen zijn we op het begrip “theetuin” gekomen. Op Google Maps kwamen we Theetuin Mijn Manier in Zaandam tegen. Het zit vrij verborgen, maar zodra je binnenkomt ziet het er prachtig uit. Wij waren meteen verliefd. De eerste verjaardag van mijn dochter hebben we daar gevierd, dat was een hele leuke dag waar ik mooie herinneringen aan heb.’

2. ‘Wij komen graag bij Grand Café Lagom, dat zit vlak bij het station. Het is vooral de favoriete plek van mijn vrouw, omdat ze de koffie daar lekker vindt. Het restaurant zit precies boven de weg, dus als je uit het raam kijkt is het net een levend schilderij. Verrassing aan de Zaan is een echte verborgen parel. Ik heb daar jarenlang langs gefietst, maar pas zodra je naar binnen gaat en het terras aan de zaan ziet, zie je hoe leuk het is.’ 

3. ‘Mijn vader heeft al zo lang als ik besta een tuintje bij Volkstuinvereniging Jan Vroegop. Het is leuk om het proces van groente kweken samen te beleven.’ 

Door Mila Lange. Yunus gebruikt wegens omstandigheden niet zijn volledige naam, deze is wel bekend bij de redactie.