De half Franse, half Nederlandse Inouk wordt geboren als Schiedammer, al heeft hij niet veel tijd in deze stad doorgebracht:

‘Mijn ouders woonden op een zeilschip. Na mijn geboorte zijn we vertrokken en hebben we twaalf jaar lang de wereld over gezeild.’

In 2023 kreeg de gemeente er ruim 9600 nieuwe inwoners bij. De verhuisstroom naar de Zaanstreek is in de afgelopen 20 jaar meer dan verdubbeld. In deze rubriek gaat De Orkaan opzoek naar de gezichten achter de verhuisstroom; wie zijn deze import-Zaankanters?

Bij de 34-jarige Inouk blijft het altijd de vraag waar hij precies woont, ‘ik reis zóveel, maar je kunt zeggen dat ik momenteel in Zaandam woon vanwege mijn werk.’ 

Het gezin met de jonge Inouk verblijft in verschillende landen, met Zuid-Frankrijk als eindbestemming. Daar groeit Inouk de rest van zijn tienerjaren op. Hij kijkt positief terug naar zijn tijd op zee, al was het als enig kind soms ook eenzaam. ‘Dat heeft mij nooit gestoord, ik ben niet anders gewend.’ Daarbij waren het twaalf enorm bijzondere jaren:

‘we hebben zes maanden op een onbewoond eiland gewoond, dat kan niet elke 8-jarige zeggen.’

Na zijn studie besluit Inouk het leven als reiziger voort te zetten, alleen dan niet op zee. ‘Ik verveel me snel en geniet van het ontdekken van nieuwe plekken.’ Als zelfstandig ondernemer reist hij nu de wereld rond om orgels te restaureren. 

Voordat Inouk in de Zaanstreek kwam wonen verbleef hij in België, maar daar kon hij niet langer blijven. ‘Ik sta in Nederland ingeschreven, dus mag ik slechts voor een beperkte periode in het buitenland freelancen.’ Dat zet Inouk voor een lastige keuze: verhuizen naar Zaandam of een dorpje in Zweden. ‘Relaties zijn erg ingewikkeld voor mij, omdat ik altijd verder doorreis. Wanneer ik een relatie met iemand begin weten we dat het een einddatum heeft, dat maakt het heel intensief. Mijn vorige relatie is pasgeleden beëindigd, dat doet toch wel iets met je. Ook op vriendschappelijk niveau kies ik er op sommige plekken bewust voor geen contacten te leggen.’ Om het zichzelf makkelijker te maken vermijdt Inouk dergelijke plekken nu. Hij gaat enkel nog naar hoofdsteden en randgemeenten van de grote steden, daar valt meer te beleven en maakt hij sneller sociaal contact. 

Als het Zaanse orgelbouwbedrijf Flentrop dringend personeel nodig heeft, is dat voor Inouk genoeg redenen om opzoek te gaan naar een woning in Zaandam. ‘Sinds oktober woon ik in de Rosmolenbuurt. Er wordt veel verbouwd, dus ik kan moeilijk zeggen of het een mooie buurt is.’ Hij vindt de Zaanstreek in ieder geval verwelkomend. ‘Vaak vragen mensen mij welke nationaliteit ik heb,’ zegt Inouk met een combinatie van een Frans, Duits en Engels accent. ‘Hier voel ik me gewoon geaccepteerd als Nederlander.’

Waar Inouk zich het meest thuis voelt? Hij moet lang nadenken. ‘Ik voel me reizend het meest thuis. Het moment van vertrek is even verdrietig, maar eenmaal onderweg is dat gevoel weer verdwenen. Het geeft een kick: je staat op het punt iets nieuws te ontdekken.’ Inouk legt uit dat er een Duitse term bestaat voor zijn nieuwsgierigheid naar andere plekken en het verlangen naar iets onbekends. ‘Het woord “fernweh” heeft eigenlijk de tegenovergestelde betekenis van heimwee, daar heb ik last van.’  Vanwege zijn jeugd voelt Inouk zich op plekken met een haven snel op zijn gemak, het komt dus goed uit dat Zaandam een havenstad is. Op de vraag of er inmiddels al iets typisch Zaans aan Inouk is antwoord hij lachend: ‘ik denk erover na om een paar klompen te kopen.’ 

Zaanse schatten volgens Inouk:

1. ‘Ik fiets en wandel graag door de Zaanstreek. De steiger langs de Zaan met uitkijk op de Westzijde vind ik prachtig.’

2. ‘Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik tot een plek behoor, dus mijn geboorteplaats is heel belangrijk voor me. Schiedam zit vol kanalen en kleine bruggetjes, het is fijn om dat hier terug te zien. Het brengt me de identiteit die ik nooit heb kunnen ontdekken. Bijvoorbeeld de “kippebrug” aan het einde van de Houthavenkade is heel schattig en typisch Nederlands.’

3. ‘Ik kom graag in de Russische buurt, de omgeving is gevarieerd en het is niet heel erg toeristisch.’

Door: Mila Lange