Het zijn de eenden die als eerst testen of het ijs standhoudt.
Nauwgezet volgen ze de lijnen die eventuele schaatsers zouden kunnen maken over de baan. Ze worden niet altijd serieus genomen, maar desondanks blijven zij hun taak plichtsgetrouw uitvoeren.
Zijn er scheuren of zwakke plekken? Zon, wind en stromend water kunnen het ijs ongelijkmatig laten groeien, wat voor gevaarlijke situaties kan zorgen. Dankzij hun expertise weten de eenden waar ze op moeten letten.
Ze gebruiken hun snavel als ijsboor om te meten of de dikte van 7 centimeter is behaald. Dat is minimaal voor mensen. Zijzelf roetsjen, glijden en waggelen al bij een halve centimeter over het bevroren water.Â
Wij slaagden erin de keurmeesters vast te leggen in een Zaanse minuut:
Door: Merel Kan
