Mieke van der Beek is op verschillende plekken opgegroeid. Zij werd geboren in Zoetermeer, maar heeft daar niet lang gewoond. ‘Mijn ouders verhuisden gemiddeld om de vijf jaar.’ Inmiddels heeft ze het al achttien jaar naar haar zin in de Zaanstreek. Toch blijkt het verlangen naar nieuwe avonturen er nog altijd in te zitten bij Mieke. Zij vertrekt begin april namelijk naar Suriname om humanitaire hulp te bieden. 

Het verhaal van Mieke is opgesplitst in twee delen: de verhuizing naar de Zaanstreek en het vertrek. 

Het idee om via een organisatie hulp te bieden in ontwikkelingslanden werd acht jaar geleden geboren. Via hun kerkgemeenschap ontdekken Mieke en haar man David MAF (Mission Aviation Fellowship), een christelijke zendingsorganisatie die met kleine vliegtuigen medische hulp, ontwikkelings- en noodhulp biedt in afgelegen gebieden.

‘Wij willen ons graag inzetten voor anderen. Vanuit het christendom is het belangrijk om goed te doen; te zorgen voor mensen die het minder hebben.’

Ze besluiten in gesprek te gaan met de organisatie, waarna David mag beginnen aan een vliegopleiding. ‘Hij heeft zijn hele leven al liefde voor vliegtuigen. Dit is een langgekoesterde droom.’ 

‘In eerste instantie was het plan dat David de functie grondmanager zou krijgen. De vliegopleiding was voor hem alleen bedoeld om te weten wat een MAF-piloot meemaakt. Maar hij bleek zó goed te kunnen vliegen, dat het zonde zou zijn als hij niet zelf de lucht in gaat.’ 

Sinds een paar maanden weet het gezin naar welk land zij uitgezonden worden, en dat brengt rust. ‘Acht jaar lang heb je geen idee naar welk land je gaat. Het is alleen zeker dat het een warm ontwikkelingsland wordt, waar de mensen het soms zwaar hebben. Nu weten wij dat we naar Suriname gaan. Het voelt goed om deze stap te zetten.’ 

Alleen hun zesjarige dochter Fien verhuist mee naar Suriname. Haar aftelkalender hangt naast die van Mieke aan de muur. ‘De komende week gaan we alleen nog maar koffers inpakken en afscheid nemen. Het hoort erbij en dat weet je, maar het is natuurlijk niet leuk. Zeker omdat we onze andere drie kinderen achterlaten.’ 

Mieke en David gaan hun kinderen missen, maar ze zijn er zeker van dat het goedkomt. ‘De oudste is het huis al uit en de andere twee blijven samen in ons huis in Westerwatering. Zij wonen straks superluxe voor twee studenten.’ 

Voor nu is het plan dat het gezin minimaal zes tot tien jaar wegblijft. Na die tijd hoopt Mieke terug te kunnen keren naar het Zaanse polderlandschap. Ze gaat de streek namelijk stiekem wel missen.

‘Ik heb mijn hart aan de Zaanstreek verpand. We hebben hier hele dierbare vrienden opgedaan. Zij gaan mee in ons hart.’ 

Suriname

Al moet het daadwerkelijke avontuur nog beginnen, Mieke heeft wel al een idee hoe het leven in Suriname eruit gaat zien:

‘Het is een tropisch land, dus de scholen beginnen om half acht. De werkdag van David begint zelfs nóg eerder. Voordat de zon opkomt, moet hij kantoorwerk doen. Zodra er daglicht is, kan hij vliegen. 

David heeft een vast schema met bijvoorbeeld de bevoorrading van afgelegen plekken, maar ook commerciële vluchten. Daarnaast moet hij noodhulp bieden, zoals een medische evacuatie. Die opdrachten komen natuurlijk onverwachts.

Het is een zonnig land, maar ook erg nat. Er zijn veel tropische buien. Meestal wordt het in de loop van de dag slechter weer, dus probeert MAF zoveel mogelijk vluchten in het begin van de middag te doen.’ 

Mieke vindt het mooi dat MAF-piloten het verschil kunnen maken in levensbedreigende situaties. ‘Ik zie er enorm naar uit om de lokale bevolking van Suriname te helpen; dat wij ons steentje kunnen bijdragen om het leven daar iets fijner te maken.’ 

De avonturen van Mieke en David in Suriname zijn te volgen op het account @bekenflyingmission via Instagram en Facebook. 

Door Mila Lange. Alle afbeeldingen zijn aangeleverd door Mieke.