Het is op dit moment april 2020. Wij leven in isolatie. De hele wereld leeft in isolatie.

Nathalie (16)

Ouders, opa’s, oma’s en kinderen. Allemaal zitten ze binnen. Te wachten op… wat? Wachten tot Rutte ons het verlossende woord geeft en we weer mogen gaan en staan waar we willen? Wachten tot al ons voedsel uit de supermarkten is gehamsterd? Of wachten we tot iedereen dood is? Weet je, We wachten op heel veel antwoorden. En waarom? Omdat wij onwetend zijn. We kennen dit niet en vertrouwen op mensen die hoogst waarschijnlijk naar diezelfde antwoorden verlangen als ons.

Nu jij dit leest weet je vast wel waar ik het over heb: Het gruwelijke corona virus. Het virus dat ons binnen een paar dagen allemaal binnen heeft gekregen. Het virus dat ons allemaal twee keer laat nadenken. Het virus dat ons bang laat zijn voor ons eigen ras. Het dodelijke virus dat een groot impact heeft op ons. Homo sapiens.

Vandaag liep ik samen met mijn moeder in de supermarkt: De normaalste zaak van de wereld zou je denken. Ik zal je zeggen: Dat was het zeker niet! Mensen kroelden als glibberige wormen om ons heen op zoek naar voedsel. Op zoek naar lang houdbaar voedsel om te overleven. Op zoek naar hun overlevingspakket. Hun overlevingspakket voor de komende weken en misschien wel maanden. Ze waren aan het hamsteren naar de gekste spullen: het gaat van citroenen tot babyvoeding tot aan supermarkten met en zonder wc papier.

Wij. De Mens. Wij zijn bang. Bang om zonder voedsel te komen zitten. Bang om onze billen niet meer te kunnen afvegen na ons dagelijkse bezoekje aan het toilet. Bang voor de gruwelijke daden van het virus. De dodelijke daden van Corona.

Ik ben een meisje van 16 jaar en ik ben net als vele andere mensen op dit moment in quarantaine. In quarantaine om te overleven. Te overleven. Te survivallen om niet dood te gaan aan het levende wezen genaamd: corona.

Het lijkt wel alsof ik een vijf jarig kind ben dat zijn nachtmerrie om 3 uur s ’nachts aan zijn moeder zit te vertellen. Maar nee, was het maar waar!

Voor nu: laten wij als jeugdigen, tieners en twens er voor zorgen dat we verstandig blijven en de adviezen opvolgen die van hogerhand worden gesteld en wees dankbaar. Dankbaar voor de mensen die van je houden en belangrijk zijn voor jou.