Cacao-verwerker Cargill wil de woningen aan de Zandweg 232 t/m 240 in Wormer slopen en wil dat de gemeente die panden leeg oplevert. Wormerland heeft de woningen al in 2019 verkocht. Cargill wil die woningen weg hebben omdat het de bedrijfsuitbreiding in de weg staat.

Elly Fens van GroenLinks heeft vragen over de zaak aan B&W gesteld. Volgens haar heeft de gemeente de raad onvolledig voorgelicht en in strijd met eerdere afspraken gehandeld.

Het verhaal begint in 2007 na de uitbreiding van Cargill. Omwonenden ervaren overlast (geluid, trillingen) en zien schade aan hun woningen ontstaan. De woningen worden daardoor bijna onverkoopbaar. Vanaf 2012 lopen er juridische procedures over de zaak tegen de gemeente Wormerland.

Nieuw bestemmingsplan

In november 2017 tekenen burgemeester Peter Tange en Cargill-bestuurder M. W. de Haas een koopcontract waarbij wordt afgesproken dat Wormerland de vijf woningen koopt voor € 1,1 miljoen van de bewoners en doorverkoopt aan Cargill voor € 889.000. Maar pas nadat het bestemmingsplan is gewijzigd van Wonen naar Bedrijf. Binnen 6 maanden na wijziging van de bestemming moet Wormerland de woningen aan Cargill leveren. Cargill gaat dan binnen 6 maanden slopen.

In 2018 besluit Wormerland (met toestemming van de raad) de woningen ‘vervroegd’ aan te kopen. En in 2019 verkoopt Wormerland de woningen al aan Cargill. Maar dan is het bestemmingsplan nog niet gewijzigd. Dat gebeurt pas op 8 maart 2022. Wormerland koopt en verkoopt zonder dat aan de voorwaarden van het contract is voldaan.

De gemeente had uiterlijk op 8 september 2022 (6 maanden na goedkeuring van het bestemmingsplan) moeten leveren aan Cargill, maar dat is nog niet gebeurd. Dat komt volgens Wormerland door een beroep tegen het bestemmingsplan bij de Raad van State, het bestemmingsplan is daardoor nog niet onherroepelijk. Dat beroep wordt pas in mei 2023 behandeld. Daar wil Cargill niet op wachten.

Doorverkoop

GL-raadslid Elly Fens vindt dat een rare gang van zaken en wil weten waarom de raad niet is ingelicht over de (voortijdige) doorverkoop in 2019. Van de vervroegde aankoop was de raad wel op de hoogte maar dat geldt niet voor de vervroegde verkoop aan Cargill. Ook wil ze weten hoe het contract tussen Wormerland en Cargill is aangepast vanwege het niet voldoen aan de voorwaarden. In feite is het oude contract ongeldig omdat niet aan de voorwaarden is voldaan. Fens:

“Dat er in 2019 was doorgezocht was geheel nieuw voor ons. Daar hebben we geen raadsbericht van gezien. Ook hebben we geen nieuw contract gezien.

Met die 20 procent korting wordt Cargill heel erg gefaciliteerd door de gemeente. Ook is de aankoopprijs niet geïndexeerd (bij de Zaanbrug gebeurt dat wel gewoon). Ik vindt dat eigenlijk niet kunnen.”

Fens vraagt zich ook af waar de haast van Cargill en de gemeente voor nodig is. Vooral omdat Cargill gaat uitbreiden totdat het beroep bij de Raad van State achter de rug is.

Voor de tijdelijke bewoners “betekent het dat wij midden in deze toch wel koude winter op straat komen te staan, zonder enig uitzicht op vervangende woonruimte” schrijven ze aan de raad. Ze vinden dat Wormerland de woningen nu nog niet aan Cargill hoeft te leveren: “het bestemmingsplan is voorlopig allerminst onherroepelijk. En daarmee de noodzaak van snelle oplevering.”

Productie of opslag?

Daarbij komt dat Wormerland ook nog een fout in de tekst van het bestemmingsplan heeft gemaakt die volgens bezwaarmakers moet worden hersteld. In raad was besloten dat het om opslag op het terrein ging, in de tekst was daarentegen sprake van ‘verwerking’ (productie) en dat moet worden rechtgezet. Cargill wil haar activiteiten uitbreiden en 12 silo’s van 9 meter hoogte plaatsen, die uitbreiding kan niet doorgaan als het bestemmingsplan niet definitief is. Fens:

“de PvdA en GroenLinks hebben via een amendement laten vastleggen dat er alleen opslag mag komen en geen productie. En dat is foutief in de tekst opgenomen, de gemeente heeft dat ook toegegeven.”

De man die in mei tegenover de gemeente Wormerland staat bij de Raad van State is Hans Leeuwenkamp, bewoner van Zandweg 240. Leeuwenkamp is het niet eens met het besluit van de raad van Wormerland omdat daar volgens hem onvoldoende rekening is gehouden met de belangen van de bewoners en te veel belang gehecht aan de wensen van Cargill:

“Cargill kan er alles neerzetten. Ze willen nu 12 silo’s van ieder 9 meter hoog in de tuinen van de woningen die ze gekocht hebben neerzetten. Op de plaats van de woningen zelf komt een groenstrook. Zelf als het bestemmingsplan wordt vernietigd kan Cargill daarvan profiteren door er nieuwe woningen neer te zetten.

De ‘fout’ in de tekst van het bestemmingsplan is volgens Leeuwenkamp overigens nog niet officieel hersteld, in de officiële plannen zou nog steeds ‘verwerking’ staan wat betekent dat er ook productie op die plek kan plaatsvinden. Daar moet de Raad van State zeker ingrijpen volgens hem.

Nr 240 (Hans Leeuwenkamp), 232 is ’twee onder één kap’ en kan niet gesloopt worden. Het pand helemaal links is al van Cargill.