In de Dorpsstraat van Assendelft speelt een burenruzie tussen de familie Ruis, bekend als schapenhouders, en hun buurman Dubbelaar. Peter Ruis woont op nummer 645, samen met zijn zoon Jelle, die een timmerbedrijf runt. Dubbelaar klaagt dat de familie Ruis het terrein verkeerd gebruikt en te veel overlast veroorzaakt.

Tijdens een bezwaarhoorzitting op 19 maart werd deze kwestie besproken. Het geschil draait om de vraag of B&W van Zaanstad terecht heeft besloten om slechts gedeeltelijk handhavend op te treden tegen de activiteiten en bouwwerken op het terrein van de familie Ruis. Dubbelaar vindt van niet. Volgens hem zijn er zes overtredingen waarvoor het college volledig had moeten handhaven.

Timmerwerk

Volgens de raadsman van Dubbelaar, mr. Brandenburg-Stro, wordt de loods op het terrein van Ruis voornamelijk gebruikt voor timmerwerk en niet voor agrarische activiteiten. Daardoor zou het gebruik niet voldoen aan de regels voor een kleinschalig bedrijf aan huis. De jurist die namens het college optrad, mr. Jobst, stelt echter dat er wél sprake is van een agrarisch bedrijf en dat de timmerwerkzaamheden binnen de toegestane 65 vierkante meter blijven.

Jelle Ruis zelf ontkent dat zijn timmerwerkzaamheden een grote rol spelen. Hij voert het meeste werk op locatie uit en stelt dat de loods geen timmerwerkplaats is.

Over de buitenopslag van goederen en materialen stelde Brandenburg-Stro dat dit niet is toegestaan volgens de bestemmingsregels. De gemeente was het daar niet mee eens en vond dat opslag binnen de agrarische bestemming gewoon is toegestaan. Ruis vindt het allemaal wat overdreven:

‘Er staat alleen een aanhangwagen en een bus en wat rommel. En voor de rest is dat het.’

Er zou ook gebouwd zijn op het woonterrein, en er staan al zeecontainers, een voersilo en een loods. Volgens Brandenburg-Stro zijn deze bouwwerken niet toegestaan zonder vergunning, omdat er geen volwaardig agrarisch bedrijf op het perceel zou zijn.

Ruis gaf aan dat schapen normaal gesproken buiten lopen en dat de koeien ergens anders gestald staan. Volgens hem is er wel degelijk sprake van een schapenhouderij. Ook de gemeente Zaanstad twijfelt er niet aan dat er een volwaardig agrarisch bedrijf is. De grond op het terrein van Ruis zou zijn opgehoogd, wat wateroverlast bij Dubbelaar veroorzaakt, maar dit moet nog onderzocht worden.

Overtreding

Je zou jezelf bijna de vraag stellen: worden de problemen van Dubbelaar ook gehoord door de vertegenwoordiger van Zaanstad? Gelukkig voor hem erkende Zaanstad dat er sprake was van een overtreding met betrekking tot de illegale wijzigingen aan het monumentale pand. Hij wees echter op de lopende procedures en de afwijzing van een omgevingsvergunning.

Tot slot kwam de kwestie van oppervlakteverharding aan bod. Brandenburg-Stro bekritiseerde dat het college geen handhavingsprocedure is gestart tegen de ‘illegale’ oppervlakteverharding. Zaanstad gaf aan dat hier alsnog tegen opgetreden moet worden, tot onvrede van Ruis. Hij stelde dat de verharding noodzakelijk is voor de bereikbaarheid van zijn erf:

‘De schuur moet gewoon bereikbaar zijn. Je moet kunnen keren met trekkers en noem maar op.’

De commissie zal een advies uitbrengen over de vraag of het timmerbedrijf de toegestane grenzen overschrijdt, of het agrarische gebruik van het perceel aannemelijk is en in hoeverre handhaving noodzakelijk is voor de verschillende overtredingen. Op basis van dit advies zal het college een definitieve beslissing nemen op de bezwaren van Dubbelaar.

Door Nick Boeske op basis van openbare hoorzitting. Foto: Google Streetview.