Als tekstschrijver haal je het niet in je hoofd om medische adviezen te geven. Je zegt hooguit een keer tegen een bevriende wandelsporter dat je goede ervaringen hebt opgedaan met klovenzalf van het merk X. Daarom mag je het een huisarts niet kwalijk nemen dat zij geen kaas heeft gegeten van perscontacten.

Door: Jaap de Jong

De werkdruk zal ook wel een rol spelen. Dan krijgt een telefoontje naar een patiënt voorrang boven die naar een journalist die wil weten wat er met de huisartsenpraktijk van Huijbens in Krommenie gaat gebeuren nu de slopers met imponerend breekmaterieel voor de deur staan.

We zagen dat én we vernamen de ervaring van een kennis die tijdens een consult had gevraagd naar de verhuisplannen. Een voor de hand liggende vraag vanuit de belangrijkste doelgroep van een huisarts, de patiënten. Door helemaal niets te zeggen, suggereer je dat er iets te verbergen zou kunnen zijn. De kennis begon zich ongerust te maken, zou het waar zijn wat ze zeggen, dat de praktijk moet stoppen…

Goed communiceren is niet meer dan je gezonde verstand gebruiken.

Op één punt was de huisarts voorbeeldig: ze was consequent in het uitdragen van de communicatieboodschap. Daar hameren communicatieadviseurs altijd op. In dit geval de boodschap van niets zeggen en niet reageren op vragen. Ook niet nadat de assistente had laten weten  dat de huisarts zou terugbellen omdat er goed nieuws te melden viel.  Dat was een week geleden. Nu stond er opeens breaking news op de website:

‘Velen van u hebben het al gehoord, het is gelukt! De praktijk krijgt een nieuw jasje in de vorm van een  praktijkpand op het Mercuryplein 17 in Krommenie. Dit allemaal dankzij de hulp en het vertrouwen van mijn collega Steketee wiens voormalige praktijkpand vanaf volgend jaar onze praktijk zal huisvesten. Terug naar onze oude buurt.’

Waarom daar zo moeilijk over doen? Een voorbeeld van een maagzweer maken van een buikgriepje.