Voor bouwer Heijmans die in 2012 beloofde de Wilhelminasluis te gaan bouwen, dreigen financiële problemen vanwege een serie projecten met tegenvallers waarvan de Wilhelminasluis er één is.
Over de sluis, waarbij het werk in september 2014 werd stilgelegd, loopt sinds december 2015 een procedure die in februari 2017 door Raad van Arbitrage voor de Bouw zal worden behandeld aldus de vakwebsite Cobouw.
De Zaandamse sluis is het vijfde project waarbij zich dit jaar problemen voordoen. Ook de Energiefabriek Tilburg, de N23/Westfrisiaweg in West-Friesland (ook hier loopt arbitrage), de nieuwbouw van het nieuwe hoofdkantoor van het RIVM en de bouw van een aquaduct in Friesland resulteerden in financiële tegenvallers.
De beurswaarde van Heijmans is al met zo’n € 80 miljoen gedaald aldus het FD. De nieuwe verliezen kunnen ertoe leiden dat het bedrijf zijn kredietafspraken schendt. Heijmans is daarom in gesprek met de banken.
Heijmans heeft het project in Zaandam voor een aanneemsom van meer dan € 25 miljoen gekregen. De provincie wilde een goedkope en snelle (klaar voor Sail2015) oplossing.
De werkzaamheden hebben een forse vertraging opgelopen, aanvankelijk zou het werk al begin 2015 klaar zijn: 
Later werd april 2016 als einddatum gemeld. In de nieuwe planning wordt geen einddatum meer opgegeven.
En zo moet het gaan worden (afbeelding van Facebook-pagina Heijmans):
Er is een "tussenvonnis".
Project wordt door Heijmans samen met provincie afgerond. Beide partijen streven naar spoedige hervatting van de werkzaamheden.
https://www.telegraaf.nl/financieel/998118/heijmans-voorziening-op-project-toereikend
Dank. Nieuw stuk op Orkaan vandaag.
Altijd mooi , dat Brabants optimisme,maar het is nogal dom om je voor veel te lage bedragen in te schrijven bij dit soort klussen, waar je meestal op de tegenvallers kunt wachten.
Leuk om te laten zien dat je nog steeds werk hebt, maar de risico's stapelen zich rechtevenredig op.
Zou er nu toch schot in de zaak zitten?
https://www.zaanstad.nl/mozard/!suite42.scherm1260?mObj=104505
Niet geheel duidelijk, dat gaat om het "versterken constructie onderbouw brug".
Als ik me goed herinner was de constructie van de nieuwe sluis uit het ontwerp van Heijmans niet stabiel genoeg, volgens de provincie.
Daarna werd een procedure gevoerd, bij de Raad van Arbitrage. Achter "gesloten deuren".
Als nu een vergunning voor versterken van de brug is verleend, komt die wijziging mogelijk voort uit de arbitrageuitspraak, welke inmiddels zal zijn gedaan.
Aandeel al weer 20% opgekrabbeld. Het komt vast weer goed met Heijmans. Aan iedereen die daar werkt: "Kop op mensen, jullie werken in een mooi bedrijf dat gaat overleven". Het is een typisch nederlandse gewoonte om mooie bedrijven de afgrond in te praten. Iedereen schijnt daar veel lol aan te beleven. Maar wij, Brabanders, kijken anders tegen de wereld. Wij gunnen mooie bedrijven een mooie toekomst. Ook Heijmans.
Vanmorgen werd via een persbericht bekendgemaakt dat Bert van der Els (CEO Heijmans) zijn functie neerlegt en per 12 April 2017 (Na afloop van de algemene aandeelhoudersvergadering)aftreedt. Tevens uit het persbericht:
De Raad van Commissarissen heeft besloten om Ton Hillen, sinds april 2012 lid van de Raad van Bestuur, per 1 december a.s. te benoemen tot voorzitter van de Raad van Bestuur. Ton zal zich, samen met zijn collega bestuursleden, richten op het verder aanbrengen van focus binnen onze activiteiten, herstel van winstgevendheid en het versterken van de vermogensverhoudingen. Daartoe zal Heijmans de komende jaren kansen van de groei in de woningmarkt maximaal benutten en verder werken aan het structurele herstel van Infra.
Nu maar hopen dat de sluis afgebouwd gaat worden...
CEO Bert is double-digit miljonair geworden met de verkoop van zijn bedrijf aan Heijmans, tegen een krankzinnige prijs. Misschien kan hij zelf bijspringen om het noodlot af te wenden? wie weet..
Het was in 2008 een zooitje toen Rob van gelder het roer overnam. Hij heeft de zaak bij de afgrond weggetrokken. Maar sedertdien is Risico Management (checks & balances, met een goed functionerende tenderboard) nooit van de grond gekomen binnen Heijmans. Ondanks alle mooie woorden.
Niet onder Gerrit Witzel. Met zijn aanstelling als CEO plantte Rob van Gelder, zonder het te weten, het zaadje voor de huidige ellende. Rob kreeg namelijk al snel door dat Gerrit niet de gedroomde CEO was. Met een leiderschapsstijl die haaks stond op de zijne: totale Laissez-faire. Met een warhoofd dat al bij het pensioen leek te zijn.
Dus snel Bert erbij geroepen. Bert was echter zeer druk met de ontwikkeling van zijn gigantische, zeg maar megalomane, villa in Vught (niet gebouwd door Heijmans trouwens, wel van Heijmans geld). Maar Bert was dusdanig gevleid dat hij geen nee kon zeggen. Dus werd Bert CEO.
Bert is een aardige, joviale vent die niet erg kritisch is richting anderen, dat zit gewoon niet in zijn genoom. Hij ontwijkt confrontaties en moeilijke gesprekken. Bert is van het type Brabantse volksjongen die het zo ver heeft geschopt, dat hij daarover eigenlijk nog steeds dagelijks verbaasd is. Zodra hij er niet bij is, schamperen de andere bestuurders een beetje om hem. Om zijn, in hun ogen, kinderlijke taalfouten en zijn wat bonkige, onbehouwen tafelmanieren.
Ook nu weer komt er geen fatsoenlijke Tenderboard to stand. Bert filosofeert graag en veel over bouw-concepten en duikt niet graag diep in de materie om de onderste steen boven te krijgen. Dat laat hij liever over aan zijn CFO.
Maar CFO Mark heeft een totaalgebrek aan kennis van de bouw. Daarnaast hanteert Mark een bestuurdersstijl die het signaleren, benoemen en bespreken van problemen niet bepaald uitnodigt (hetgeen een understatement is).
CFO Mark heeft namelijk een neiging tot cijfer-autisme waarmee hij zijn gebrek aan kennis van de onderliggende zaken tracht te verhullen. Hij leunt sterk op een paar (financiele) mensen die precies napraten wat ze van Mark krijgen te horen. Management by outlook, excel en by fear zijn de kernwoorden. Als de discussie te moeilijk wordt, verkondigt Mark dat de ander er niets van begrijpt en ongeschikt is voor zijn of haar werk.
Mark is in 2008/9 binnengehaald via een bevriende commissaris, nadat hij samen met zijn mede-bestuurders een puinhoop veroorzaakte en moest opruimen bij zijn vorige werkgever (Samas). Hij verlaat nu het zinkende schip omdat hij vanzelfsprekend geen trek heeft om wederom het licht uit te moeten doen in een failliete boedel. Dat gaat ook zo aan je kleven natuurlijk, cv-technisch. Niet goed voor de next step.
De droom van Mark, CEO worden, is nu reeds voor de derde keer in rook opgegaan. Eerst bij Randstad, toen bij Samas en nu weer. Dat zal aan hem vreten. Hij heeft er ook zo hard voor gewerkt, ge-elleboogd en aan menig stoelpoot gezaagd (Gerrit en Bert kunnen hierover meepraten).
Maar gelukkig heeft hij een paar commissarisvriendjes die hem wel aan een nieuw baantje zullen helpen.
Ik ben verdrietig voor al die normale mensen die er niets aan kunnen doen en dit waarschijnlijk vele malen bij de koffiemachine met elkaar hebben besproken en natuurlijk ook hebben zien aankomen.
"Hoe kom je aan de bak op deze leeftijd en met zoveel dienstjaren in de bouw", zal bij velen door het hoofd schieten, net als in 2009.
Met de bestuurders hoef je in ieder geval geen medelijden te hebben, die hebben hun schaapjes allang op het droge.
Bert ligt hiervan wakker, dat is zeker. Maar zijn CFO Mark zal het een enorme worst wezen of die domme bouwvakkers morgen nog brood op de plank hebben. Het staat alleen zo klote op je CV zo'n faillissement.