Groot feest bij tuinvereniging Wormer. Het volkstuinencomplex viert dit jaar zijn 50-jarig bestaan. Barbara van Dishoeck is het langst lid van de vereniging. Dat is best bijzonder, aangezien het onderhouden van volkstuinen vroeger nog een echt ‘mannending’ was. 

‘In 1974 kwam er een stuk land vrij bij de Knollendammerstraat,’ vertelt Lester de Vries, voorzitter van de tuinvereniging. ‘Arie Leeuwerik nam het initiatief om samen met enkele andere inwoners van Wormer de gemeente om toestemming te vragen een volkstuinencomplex aan te leggen.’ Een jaar later vond de oprichting plaats met 29 leden, onder wie Barbara van Dishoeck. ‘In de lokale krant las ik over de oprichting van de tuinvereniging. Ik woonde net een jaar in Wormer en ik wilde graag tuinieren,’ zegt Barbara, die inmiddels het langst lid van de vereniging is.

‘Ik had daarvoor nog nooit in een tuin gewerkt en wist helemaal niets over tuinieren,’ zegt ze lachend. 

Verandering

De tuinvereniging heeft een bewogen geschiedenis. Als lid van het eerste uur heeft Barbara alle veranderingen meegemaakt, waaronder de verhuizing van de volkstuintjes. Vanwege de aanleg van de Noordweg in 1991 verhuisde het complex naar de huidige locatie midden in het dorp. De aanleg verliep niet vlekkeloos, met enorme wateroverlast en verlies van de volledige oogst als gevolg. Drie jaar na de verhuizing vlogen de twee houten clubgebouwen in brand. Later is daar een compleet nieuw gebouw voor teruggekomen.

Ook het tuinieren zelf is onderhevig aan veranderingen. Sinds een paar jaar is Tuinvereniging Wormer begonnen met natuurlijk tuinieren. Dat betekent geen kunstmest én geen bestrijdingsmiddelen. Het tuinieren staat voorop, zegt De Vries. ‘Ik vind het rustgevend om met mijn handen in de aarde bezig te zijn. Je ziet de zaadjes die je plant langzaam groeien. Het is fijn om je eigen groente en fruit te kunnen verbouwen én eten. Of je ruilt oogst met andere tuinierders.’ 

Diversiteit 

Daarnaast bestaat de vereniging tegenwoordig grotendeels uit vrouwen. ‘Vroeger was tuinieren echt een mannending. Nu wordt meer dan de helft van de tuintjes onderhouden door vrouwen,’ vertelt de voorzitter. In totaal zijn er 120 tuinen op 1,4 hectare grond. De veranderende ledensamenstelling is ook Barbara niet ontgaan.

‘In de begintijd was ik het enige vrouwelijke lid. Tegenwoordig is er veel meer diversiteit.’

Het leukste aan tuinieren vindt Barbara het sociale contact. ‘In de coronaperiode had ik tijdens het tuinieren mijn enige contact met andere mensen. Mijn tuintje is nog nooit zo netjes geweest als toen,’ lacht ze. ‘De opbrengst is natuurlijk een pluspunt, maar geen hoofdzaak.’ Barbara heeft geen favoriet gewas, maar ze vindt het leuk om bloemen en kruiden te plukken. 

Jubileum 

Het 50-jarig bestaan werd gisteren gevierd, zaterdag 25 januari. Buurthuis SCWO was kleurrijk versierd met slingers en ballonnen. De ruimte werd gevuld met geroezemoes van tientallen leden van de vereniging. Op de achtergrond klonk muziek, verzorgd door de broers Michel en Jelle Tuinman, twee conservatoriumstudenten uit Wormer.

Het valt stil als voorzitter Lester de Vries zijn toespraak begint. Na het verhaal over de geschiedenis en uitdagingen van de tuinvereniging, is het tijd voor de ontvangst van burgemeester Michel van Wormerland. Zij heeft een plaquette overhandigd aan vier leden van het eerste uur, om hen tot erelid te benoemen. Maar eerst werd De Vries verrast met een cheque voor tuinvereniging Wormer namens de gemeente Wormerland. 

Barbara krijgt de eerste houten stapsteen overhandigd. Met een trotse glimlach houdt ze de plaquette omhoog. Als ook de andere ereleden in het zonnetje zijn gezet, eindigt de burgemeester haar toespraak met de motiverende woorden: ‘Op naar de volgende 50 jaar.’ 

Door Mila Lange.