Ik ben Armen Melkonian (30), met een Armeense achtergrond ik ben geboren in Aleppo Syrië. In Syrië ben ik afgestudeerd aan de hotelschool en ik deed een opleiding interieurontwerpen. Ik woon sinds vijf en half jaar in Zaandam Nederland. Ik ben uit Syrië gevlucht vanwege de oorlog en mijn homoseksualiteit.  

Voor de oorlog liep ik het gevaar de gevangenis in te gaan vanwege mijn geaardheid. Politieagenten deden zich als gay voor om je uit de tent te lokken. Dat is ook bij mij paar keer gebeurd, maar ik kon mezelf gelukkig vrijkopen. Toen ik nog in Syrië was, werd vanwege de oorlog het leven steeds gevaarlijker, ook voor gays. Gruwelijk, hoe IS-strijders omgingen met mensen die ze verdachten van homoseksualiteit. De strijders lieten deze mensen voorkomen bij hun islamitische rechter. Na een veroordeling brachten ze de mannen naar het hoogste gebouw in de stad en gooiden ze hen naar beneden. En als ze dan nog niet dood waren, bekogelden de strijders hen met stenen. De oorlog in Aleppo was overal. Onze straat is twee keer gebombardeerd. Het was levensgevaarlijk om in de wijk rond te lopen, kogels konden overal vandaan komen. 

De Armeense, orthodox-christelijke gemeenschap is bekrompen, accepteert homoseksualiteit niet. Maar toch kwam ik uit de kast want ik wilde niet meer een dubbelleven hebben. Sommige familieleden wilden me genezen van ‘de ziekte in mijn hoofd’, namen me mee naar artsen voor antidepressiva. IS, de bombardementen en mijn familie die zich verschrikkelijk schaamde voor mijn geaardheid: ik zag geen andere uitweg meer, ik móést weg. Ik ben naar Nederland gekomen door de hulp van UNHCR in Libanon. 

De afgelopen vijf en half jaar ik ben bezig geweest om mijn leven weer op te pakken in het nieuwe land. Ik heb Nederlands geleerd aan de Vrije Universiteit Amsterdam en mijn B2 niveau tentamen in een keer gehaald. Toen ging ik weer naar mijn passie in Hotel business, ben ik een hbo-opleiding begonnen bij Hotelschool The Hague. En inmiddels na vier jaar heb ik mijn eindscriptie al ingeleverd. Ik werk vrijwillig bij Vluchtelingenwerk met het project “Bekend Maakt Bemind”. Daarmee ga ik naar scholen en bedrijven om mijn verhaal te vertellen en mensen bewust te maken van vrijheid en vrede. Ik zing ook In het Homomannen koor AMSGMC. 

Het is nog steeds heel belangrijk om Pride te hebben omdat de vrijheid om zichzelf te zijn nog niet vanzelfsprekend is in sommige landen. En als een nieuwe Zaandammer heb ik de eer om mee te doen met ZaanPride!  

(De redactie wil hieraan toevoegen dat wij het een grote eer vinden deze nieuwe Zaandammer binnen de stadsgrenzen te hebben.)