Een herinnering uit 1959

Met ons gezin van zes kinderen woonden wij in de Oranjestraat in Wormerveer. Mijn zus Ria en ik sliepen in onze jeugd altijd naast elkaar. Dat was best gezellig. We hadden een kleine slaapkamer met een raam waardoor we achter op het erf konden kijken.

Zomerdagen, als we door de warmte niet konden slapen, deden we dat ook vaak. Dan zagen we dat onze achterbuurman Smit, die aan het Sluispad woonde, bezig was om zijn duiven naar binnen te lokken, zodat hij ze kon klokken. Hij was een echte duivenmelker… 

In de winter echter, was het ontzettend koud in het kamertje. Als het vroor stond het ijs al snel aan de binnenkant van het raam en daar krasten we dan onze namen in. ‘s Morgens vroeg waren de dekens altijd vochtig en langs de witgepleisterde muren droop het water naar beneden. Op de overloop stond een grote oranje toiletemmer met een deksel erop, waarin we konden plassen, want helemaal naar beneden gaan was geen optie met die kou. 

Ondanks die kleine ‘ontberingen’ was het ‘s morgens bij het wakker worden meteen feest voor ons beiden. Onder ons kussen lag namelijk altijd een stripboek van Bulletje en Boonestaak. We waren gek op lezen en hadden alle delen van deze serie in ons bezit. Zus las de linker bladzijde en ik de rechter. Dat hebben wij jaren achter elkaar elke ochtend gedaan en de grote liefde voor lezen is daardoor vast en zeker ontstaan. Ondanks de kou, het ijs aan de binnenkant van het raam, de natte dekens en de vochtige muren, waren dit onze “gouden” uurtjes die ik nog steeds koester. En ik weet het zeker, mijn zus ook.

Advertentie