Volgens het Orkaanbericht van de veiligheidsregio Zaanstreek- Waterland zijn er geen grote incidenten geweest in de nacht van oud op nieuw. De ambulances reden maar 75 maal uit. En ach ja: in Zaanstad en Volendam werden politiemensen met zwaar vuurwerk bekogeld, omdat ze de brandweermannen, die 56 keer uitrukten, probeerden te beschermen.
Op deze informatie kwamen tot dusver nul reacties.
Door Anneke van Dok
Logisch toch? Als je niet mag dansen met Jansen, ga je rotzooi trappen en daar kijkt niemand meer van op. Toen Kerwin Duinmeijer bijna veertig jarig geleden werd doodgestoken, gingen we uit protest de straat op en er kwam een jaarlijkse herdenking. Er werden zelfs straten naar de jongen vernoemd. Tegenwoordig zijn de krantenberichtjes over steekpartijen door jochies van vijftien jaar net zo gewoon geworden als de beurskoersen op een economie-pagina.
Ondanks deze bittere constatering wens ik alle lezers van De Orkaan een voorspoedig nieuw jaar toe. Omdat ik nog altijd hoop op een keerpunt: op een verandering van de samenleving. Waarin het woord vrijheid weer onlosmakelijk is verbonden met broederschap en gelijkheid van mensen onder elkaar. Zoals in de strijdkreet van de Franse revolutie: Liberté, égalité, fraternité! Voor alle duidelijkheid: ik pleit niet voor de terugkeer van de guillotine.
Voor mijzelf hadden de feestdagen dit jaar een bijzondere betekenis; juist vanwege de beperkingen door lockdown. Madelief en Josefien kwamen met hun ouders op bezoek en vermaakten zich met spelletjes, het beschilderen van de kiezelstenen op mijn balkon en het zoeken naar verborgen kransjes in de kerstboom. (Voor deze ene keer toch maar een spar geofferd, wel met kluit.)
Madelief, die gauw vijf jaar wordt, heeft het kerstverhaal mooi verbeeld in haar tekening van de stal. Dankzij haar kan ik, zij het wat laat, mijn bijdrage voor de actie Jezus aan de Zaan bij de redactie inleveren.
Oudejaarsavond in kleine kring had als voordeel, dat je een echt gesprek met elkaar kon voeren, in plaats van small talk. Elke keer als ik het geluid van sirenes hoorde, hield ik even stil en dacht ik aan mijn zoon op de ambulance. Ondanks de vele uitrukken, heeft hij zijn dienst zonder kleerscheuren doorstaan.
Het nieuwe jaar in Zaanstad is volgens De Orkaanberichten, na de ‘vrij rustige’ oudejaarsnacht, bruisend begonnen. Met veel lezerscommentaar op het bericht over ‘rotte kiezen’ bij de Klauwershoek en de bouw van woningen op voormalige fabriekslocaties. En aanstaande zaterdag worden de kerstbomen ingezameld. Die van mij staat al buiten op het balkon. Ik hoop dat hij de volgende Kerst haalt.
Mijn zoon Stephan had de leiding over de ambulances. je wilt niet weten hoe die door de ouders zijn gemolesteerd om dat hun kind voorrang moest hebben. misschien begrijpelijk maar toch!
Ik vraag mij toch ten zeerste af hoe het in godsnaam mogenlijk is dat het respect voor onze hulpverleners in de loop der jaren zo is afgenomen, je zal ze maar nodig hebben ‼