Soms doen veranderingen in de taal zich op een onverklaarbare wijze voor. Alsof de tijd rijp is voor een nieuw woord of gezegde.

Waarom begon iedereen het woordje dat opeens te vervangen door die? ‘Het meisje die’ bekt niet, maar houdt wel stand. En waarom wordt lastig te pas en te onpas gebruikt? Omdat men niet wil toegeven iets niet te begrijpen? Een paar jaar geleden ging er geen zin voorbij zonder het woord Absoluut.

Door Anneke van Dok

Een nieuwe taalvondst, die vervolgens door heel Nederland wordt nagebauwd, zal met de eretitel Het woord van het jaar worden bekroond. Wappie en Wokie slopen echter geruisloos onze taal binnen. 

In de afgelopen weken was er sprake van nieuwe taaltoevalligheden. 

Zo werd er onlangs een poëzie dag georganiseerd op de Versjeskade in Zaandam. (Voor niet Zaanse lezers: de Versjeskade is een verbastering van Verskade, die zich op het oude terrein van Verkade te vindt). Wie ooit in de veronderstelling verkeerde dat poëzie saai of zweverig is, veranderde tijdens de gedichtensessie snel van mening. De versjes waren geestig, guitig, zelfs vol geuren en kleuren.

Vorige week stelde De Orkaan het bestaansrecht van Luilak en de (Zaanse) derde Pinksterdag ter discussie. 

Afgelopen zaterdag werd in het radioprogramma De Taalstaat de suggestie gedaan om tweede Pinksterdag af te schaffen en daar een Dag van de Nederlandse taal voor in de plaats te laten komen. Voor wie het gemist heeft: oud D66-parlementariër Boris van der Ham had dit plan bedacht.  Hij wil zijn Taaldag zelfs vernoemen naar Annie M.G. Schmidt, misschien vanwege haar beroemde liedje Op een mooie Pinksterdag.

Het idee van een Taaldag staat me wel aan, maar niet in de plaats van een alom gewaardeerde vrije dag. Dat geeft te veel gedoe en het zal acceptatie in de weg staan. De Nederlandse taal verdient een nieuw plekje tussen alle dagen van het jaar die al zijn bestemd tot: de dag van de Arbeid, de dag van de bloedmaan, Bokkiesdag (op Pinkster Drie), Chocolade-ijsdag, de dag van de lach, en ga zo maar door. Ik hoop maar dat er nog onbenoemde dag te vinden is, desnoods in het schrikkeljaar. Om dan de Nederlandse Taal uitbundig te eren: via alle media, die zich van hun beste kant zullen laten zien: met liedjes, gedichten, anekdotes en nieuwe woorden. Neem er maar een snipperdag voor op!