Ik heb zojuist een pakket open gemaakt. Daarin zitten de boekjes met mijn columns van 2021 met de titel Een vuist vol woorden. Omdat het een lustrumuitgave is, heb ik ditmaal ook de foto’s die bij de columns horen, afgedrukt. Peter de Rijcke leverde weer een mooie omslag met het bruggetje van Haaldersbroek in olieverf.

Door Anneke van Dok

Vijf jaren zijn omgevlogen. Ik schreef elke week met plezier voor u. Ook tijdens mijn vakanties, hoewel het soms onmogelijk was de column te verzenden. Er waren ook columns bij die niet in de smaak vielen.

Zo leverde de column met de titel Wat doen we met Tsaar Peter van drie weken geleden meer dan honderd reacties op Facebook op, waarin gepleit werd voor het behoud van het beeld op de Dam. Als de inzenders ook de laatste zinnen van mijn column hadden gelezen, had men niet zo boos en verontwaardigd hoeven zijn, want ik vind dat kunst altijd moet worden beschermd. Of het nu en vioolconcert van Tsjaikovski is of een bronzen beeld van dubieuze held.

Dikke bult… eigen schuld? van vorige week kon op pittige reacties rekenen, in de veronderstelling dat ik aan e-bikepesten deed. Het tegendeel is waar, ik vroeg juist aandacht voor de veiligheid voor deze nieuwe weggebruikers.

Overigens werd ikzelf op het verkeerde been gezet door een van de 1-aprilmoppen in De Orkaan. Ik hoopte echt, dat de fietshelm in Zaanstad verplicht werd gesteld, omdat hoofdletsel een ernstige consequentie is van een val met de fiets. Eerlijk gezegd bezit ik zo’n helm, maar ik draag hem alleen in Frankrijk en Duitsland, omdat iedereen hem daar op heeft. Ik vind dat hypocriet en dom van mezelf. Wat een stomme pech: de kans om een hersenschudding of erger te riskeren, terwijl je fietshelm aan de kapstok hangt.

Mocht u interesse hebben voor een Vuist vol woorden, geef dan even een seintje via mijn Facebook waarop ook de aankondiging van het boekje staat, of via boekdok@gmail.com

Foto: de omslag, onder helemaal, boven: detail