Het is alweer oud nieuws: de burgemeester van Haarlem moest schuilen, omdat hij ernstig wordt bedreigd, maar eigenlijk was het helemaal geen nieuws. Burgemeesters, maar ook wethouders en gedeputeerden worden al jaren bedreigd, maar voorheen was er nauwelijks aandacht voor deze onaangename kant van het bestuurswerk.

Bij mij ging tot twee keer toe een steen door het keukenraam, werden mijn autobanden lek gestoken en werd ik geconfronteerd met een mes, een halve schaar en met mijn eigen briefopener. Her en der wordt nu geconcludeerd dat het tijd wordt om risicovolle taken over te hevelen, maar ik zou het fout vinden als de functie van burgemeester daardoor werd uitgehold en er te gemakkelijk wordt gezwicht voor dreigementen.

Door Anneke van Dok

Het is een feit, dat er in de afgelopen decennia grote verantwoordelijkheden naar de burgemeester zijn geschoven, die hem of haar kwetsbaar maakten. Het huisverbod in geval van huiselijk geweld, bestuurlijke ophouding ter voorkoming van ordeverstoring en de uitvoering van de wet Bibob, waarbij het doopceel van een zakenman wordt gelicht voordat hij een vergunning krijgt, zijn hier voorbeelden van.

Het zou te overwegen zijn om die taken beter te delen met justitie in plaats van ze over te hevelen. De burgemeester, de politie en de officier van justitie overleggen regelmatig met elkaar in een zogenoemd driehoeksoverleg, maar de laatste jaren wordt dit overleg op regionaal niveau gevoerd om grote grensoverschrijdende kwesties met elkaar af te stemmen. Ik pleit voor een frequenter overleg op lokaal niveau, waarin directe dreigingen grondig worden besproken en van bindende afspraken voorzien. Op die manier kan de verantwoordelijkheid van de burgemeester voor de openbare orde en die van justitie voor bestrijding van de misdaad effectiever worden ingezet.

Op de agenda staan met stip: de vermenging van onderwereld en bovenwereld, gesjoemel met vastgoed, en de consequenties van onze tolerantie ten opzichte van coffeeshops en kroegen. Ik denk met respect terug aan de officieren, die naast mij gingen staan wanneer er iets ernstigs aan de hand was.

Andersom is het belangrijk dat de burgemeester bij een zwaar misdrijf wordt betrokken, vanwege de maatschappelijke onrust die erdoor wordt veroorzaakt. Wanneer de bevolking pal voor zijn burgemeester gaat staan en laat merken dat bedreigingen niet worden gepikt, vormt dat een schild dat het kaf van het koren scheidt.

Foto: burgemeester Jan Hamming hangt bord op bij drugspand.