Vanavond zal onze premier op zijn persconferentie weer gaan vertellen dat er geen veranderingen in het Lockdown-beleid zijn te verwachten, en daar is niets grappigs aan.

Door Anneke van Dok

Ik hoop wel stilletjes, dat opa’s en oma’s vanaf 1 april weer samen naar de kleinkinderen mogen, in plaats van ieder apart.  Grootouders leven de hele dag bot op elkaar, waardoor de één de ander zal aansteken. En als dat niet gebeurt, zijn ze beiden gezond. Ik neem alle weloverwogen beslissingen van het Kabinet serieus, behalve deze opgelegde scheiding, die door kleinkinderen niet wordt begrepen. Komen er dit jaar, ondanks corona nog goede 1 aprilgrappen tevoorschijn uit ons brein?

Eigenlijk verwacht ik steengoede humor, want we hebben de komende weken alle tijd om erover na te denken hoe we elkaar voor het lapje kunnen houden. Tot op heden is dat bij mij nooit gelukt, omdat de grappen te afgezaagd waren. Hoe origineler, hoe groter het effect. ‘Er zit een inktvlek op je mouw,’ vond ik vroeger te voor de hand liggend, dus trapte ik er niet in. Maar tegenwoordig zou ik er meteen verschrikt van opkijken, want ik heb zelfs geen inkt meer in huis.’

Het vervelende van moppen is, dat je ze om een of andere reden direct weer vergeet. DeOrkaan heeft ongetwijfeld elk jaar 1 aprilberichten gemaakt, maar ze zijn onmiddellijk weer uit mijn geheugen verdwenen.

Er is maar één grap die ik mij herinner, omdat het eigenlijke geen grap was en uiteindelijk toch weer wel. Het was een Typhoon-bericht waarin aangekondigd werd dat een Zaanse voetbalclub (??) een selectietraining gaf op 1 april. Omdat de redacteur dacht dat het om een 1 aprilgrap ging, voegde hij eraan toe dat alle jongetjes welkom waren, en hij plaatste het stukje op een vrij prominente plaats in de krant. Er kwam niemand opdagen en dat vond die trainer niet leuk. Ik vond het wel grappig.