Het Orkaanbericht dat Greet Plekker- van Sante is overleden, raakt me om meerdere redenen, maar vooral omdat ze zoveel betekende voor ieder die hulp nodig had.

Ik was verheugd toen ze daarvoor de erepenning van Zaanstad kreeg uitgereikt, want die had ze dubbel en dwars verdiend. Greet was een vrouw, die een doel had in haar leven; de zorg voor de samenleving met daad en woord. Zonder enig ander belang.

Ik was vanaf 1999 voorzitter van de Stichting Kinderhuis Soweto, en in die hoedanigheid maakte ik kennis met haar doortastendheid.

Dankzij haar inspanningen, door middel van lezingen en andere acties, kon er een container vol nuttige materialen naar Soweto worden gezonden.

Samen met haar en Truus Menger, medeoprichtster van de stichting, die een fors fonds voor de meervoudig gehandicapte kinderen had verworven, bezocht ik Soweto. Ik was er getuige van hoeveel Greet en Truus voor de tehuizen betekenden. Zo waren ze in staat er een derde dagverblijf te stichten. Behalve speelgoed en knuffels waren er ook praktische zaken als ovens, sap-machines en rolstoelen beschikbaar.

De moeders konden bij hun kinderen blijven en tegelijkertijd werk doen, waarmee ze in hun onderhoud voorzagen. 

Ik ben er zelf ook actief bij betrokken geraakt door de vrouwen te helpen met het opzetten van nieuwe ondernemingen. Zoals het vervaardigen van speelgoed dat speciaal geschikt is voor kinderen met een handicap. Ik denk met ontroering terug aan die tijd. En met enorm veel respect voor Greet: een vrouw met een groot hart en een hoge moraal. Een voorbeeld voor anderen.

Door Anneke van Dok.