‘Zin in Europa’, ‘lanceer Europa’ en ‘hervorm Europa’, zo luiden de teksten op de verkiezingsborden in Villeneuve, een beeldschoon, historisch dorp dat tegen Avignon aanleunt.
Soms zijn er Frexitkreten overheen geplakt: geef ons onze democratie terug.
Door Anneke van Dok
Omdat er een lange rij voor La salle des confrerences stond dacht ik even dat die mensen wachtten op een vlammend debat door hun verkiezingskandidaten. Maar nee, mijn nieuwsgierige vraag kreeg een triviaal antwoord. Maandagochtend was er een spelletjesbijeenkomst.
Ik denk dat het beeld overal hetzelfde is. Wie zich nog de propvolle zaal in de Lindeboomschool herinnert waar Wiegel en Den Uyl met elkaar debatteerden, kijkt met gelatenheid naar de opkomstprognose. Er moet een wonder gebeuren om daar verandering in te krijgen.
Wellicht is het een miracle dat Baudet en Rutte met elkaar in debat gaan om het volk te lokken.
Het is merkwaardig dat het gebrek aan democratisch gehalte vaak als argument wordt genoemd om niet te gaan stemmen, terwijl het om een parlementsverkiezing gaat.
Ik heb als staatssecretaris ervaren hoe belangrijk Nederlandse invloed kan zijn. Dat consumenten in elk Europees land naar de rechter kunnen stappen is een wapenfeit van mij zelf. Lijkt abstract maar is erg handig in een tijd waarin iedereen via internet shopt in het buitenland en waarin we minstens twee leer per jaar de grens over gaan.
De Zaanstreek met zijn grote bedrijven zou veel valse concurrentie ondergaan als er geen Europese regels meer bestaan. Geen enkele toerist verlangt toch terug naar de lire of de peseta?
Ne oubliez pas! (Vergeet niet te stemmen.)
N'oubliez pas! Nee, naar de lire of peseta moeten wij niet terug verlangen, maar wel naar onze sterke gulden en onze mooie bankbiljetten en munten. En nog meer naar de Gouden Standaard voor zowel voor het betaalmiddel als voor het denken, spreken en handelen. Het nihilisme van Anneke van Dok leidt uiteindelijk tot de oorlog van allen tegen allen.