We zijn dol op vervolgverhalen en op beloftes die worden ingelost en niet blijven hangen. Raadslid Rina Schenk stelde niet teleur. In januari begeleidde ze een groep dames van het Bertrand Russell College uit Krommenie.
Samen bereidden ze onder de naam ‘WIJ’ een pleidooi voor waarin ze mochten vertellen waaraan ze een miljoen harde euro’s uit zouden geven.
Het ging om een project begeleid door Raaz voor het vak maatschappijleer en na een leerzame middag had het daarbij kunnen blijven. Het plan van ‘WIJ’ om eenzaamheid onder ouderen op te lossen met een buddyproject van jongeren voor ouderen met als slogan:
Als oudere je weer jong voelen,
maakte indruk. Zodanig dat Schenk besloot het er niet bij te laten zitten:
‘Ik was zo onder de indruk wat ze bedacht hadden dat ik meteen wethouder Olthof heb benaderd of dit iets is om mee verder te gaan. Na afloop hebben de dames een gesprek gehad met de wethouder en hun plan toegelicht. Dit is enthousiast ontvangen en als de dames na van de schrik te zijn bekomen er mee door willen gaan als project op school komt er ondersteuning vanuit de gemeente en wellicht een pilot met de school.’
Gisteren ontvingen we het volgende verslag van Rina Schenk:
Bertrand Russell, WIJ het vervolg
In een vorige bijdrage schreef ik over het idee van 6 dames van het Bertrand Russell om eenzaamheid onder ouderen te verlichten. De groep heet WIJ en de slogan is Ouderen zich weer jong laten voelen. Nadat de groep bij wethouder Jeroen Olthof is geweest komt er van alles op gang. Wat dan? Enthousiasme bij de wethouder, in de staf wordt het idee ook met enthousiasme ontvangen. Het wijkteam in Krommenie wordt ingeschakeld want daar loopt een pilot om te zien wat je kunt doen aan eenzaamheid onder ouderen. Voor dat project is een projectmanager, Cindy, die wordt ook ingeschakeld. Dus met zijn allen naar het Bertrand Russell want de dames hebben nog geen ja gezegd om ook echt door te gaan. Op mijn vraag of ze allemaal in dezelfde klas zitten met hetzelfde rooster is het antwoord nee. Dat wordt dan lastig plannen. Gelukkig niet, de docent Maatschappijleer is erg betrokken. U weet wel, Marco Olij, hij is wethouder in Oostzaan geweest met de WMO in zijn portefeuille. Hij stelt voor om een uur af te spreken waarbij de dames niet naar hun reguliere les hoeven maar het gesprek aan kunnen gaan.
Ze zitten vol met vragen wat voor ondersteuning ze kunnen krijgen en hoe het traject er dan uit gaat zien. Dat gesprek vond plaats op 9 februari in een lokaal op het Bertrand. Aanwezig zijn Karen en Wendy van het wijkteam, Cindy als projectleider, ik als aanstichter en de dames. Al snel komt er een uitwisseling van ideeën en ondersteuning op gang. Wij wil een enquête houden onder de leerlingen en die zelfs uitbreiden naar het naastgelegen Trias VMBO. En ook de ouderen zullen bevraagd moeten worden. In maart blijkt er een enquête vanuit het wijkteam naar 2800 ouderen in Krommenie te gaan. Wij is nog op tijd om 2 vragen mee te geven aan de enquête. Geweldig wat er al in 1 gesprek is afgesproken. Cindy kan ze helpen met een projectplan op te stellen, het wijkteam kan helpen met gesprekken organiseren met ouderen, of een bijeenkomst. Zelf heeft Wij al een en ander op papier gezet. Dan rest nog de vraag of ze nu door willen gaan met het project als profielwerkstuk op school. Het antwoord is een volmondig JA.
Gelukkig is er voldoende tijd want het werkstuk is eigenlijk voor 6VWO dus inleverdatum is pas over een jaar, februari 2018. Ieder mag 80 uur besteden aan het werkstuk. Dan schuift Marco aan om nog even de puntjes op de i te zetten. Werken in 3 teams van 2 personen anders wordt de urenverantwoording al een project op zich. En kunnen de taken verdeeld worden. Het werkstuk moet ook een onderzoeksvraag beantwoorden. Daar kan Cindy documentatie voor aanleveren. Na de foto sluiten we het overleg en iedereen gaat met een goed gevoel weg. En ook deze keer: Wordt vervolgd!
In januari maakten we een filmpje waaruit bleek dat ook Jan de Vries van D66 onder de indruk was: