Het Zaantheater is meerdere jaren uitgeroepen tot het meest gastvrije theater van ons land, volgens mij door de ANWB, en dat begin ik steeds meer te begrijpen.

Afgelopen maandag mocht ik, in het Zaantheater, voor de vijfde keer De Grote Zaanse Geschiedenisquiz presenteren. Dat is heerlijk om te doen, al heb je te maken met deelnemende Zaankanters waar een kop op zit.

De mensen van de organisatie, het Gemeentearchief van Zaanstad en Zaans Erfgoed, bewezen in de weken voorafgaand aan de quiz te beschikken over creativiteit en doorzettingsvermogen. Steeds weer moest het draaiboek worden aangepast om de veranderende corona-realiteit te volgen.

In die achtbaan van aanpassingen acteert het Zaantheater al meer dan een half jaar. Daarbij hebben ze zich in het zweet gewerkt om te zorgen voor veilige looproutes, frisse luchtcirculatie, digitale ticketverkoop, afstand tussen de stoelen, zonder dat het ten koste ging van de sfeer in het theater.

Vorige week besloot Veiligheidsregio Zaanstreek-Waterland onder leiding van burgemeester Jan Hamming dat er niet meer dan dertig mensen aanwezig mogen zijn bij een voorstelling. Veiligheid voorop in onzekere tijden. Wrang daarbij is dat andere grote theaters in onze provincie ontheffing kregen, omdat deze op een veilige anderhalve meter zouden werken.

Voor bezoekers, artiesten en voor de medewerkers van het Zaantheater een ongelofelijke teleurstelling.

Toch werd direct duidelijk gemaakt dat De Grote Zaanse Geschiedenisquiz welkom bleef op het grote podium. De rode loper werd uitgerold, RTVZaanstreek vloog op het laatste moment in om live te streamen, het draaiboek moest weer worden omgegooid, en de medewerkers van het theater bouwden een prachtige apenrots met ruime plaatsen voor veertien fanatieke kandidaten met een kop erop.

De samenwerking rond de vijfde editie van de quiz was bijzonder, maar de lege stoelen in de grote zaal vormden een wrang decor. Ik hoop dat het Zaantheater snel weer gevuld kan worden met hooggeëerd publiek, want dat verdienen ze.