Vandaag laten de boa’s van zich horen.

Een gewelddadig incident in IJmuiden, waarbij een buitengewone opsporings ambtenaar werd gewond,  vormt de druppel die de emmer doet overlopen: de eis om meer veiligheid en wapens om zich te verdedigen ligt nu spijkerhard op tafel.

Door Anneke van Dok

In de terechte verontwaardiging over de aanval op iemand, die ons beschermt tegen een virulente besmetting, werd de noodkreet al snel ondersteund vanuit de samenleving.  In al dat tumult, gaan mijn gedachten even terug naar het moment, dat ik als burgemeester te maken kreeg met de Stichting Stadstoezicht, die in de jaren negentig werd bemand door mensen met een zogenoemde Melkertbaan. Hun taak was vooral gericht op parkeerovertredingen, handhaving van de orde in het winkelcentrum en andere min of meer eenvoudige toezichtzaken.

Toen de Melkertbanen werden afgeschaft en de subsidie werd ingetrokken, zorgde menige gemeente ervoor dat een deel van de banen toch behouden bleef. De stadswachten kregen een opleiding en werden beëdigd als boa. Dit alles gebeurde in een periode, dat de gemeentepolitie en de rijkspolitie waren opgeheven en de regiokorpsen werden aangestuurd door een regionaal college van burgemeesters. Ik heb toen als burgemeester en waarnemend korpsbeheerder ervaren, dat de aandacht steeds meer werd gericht op criminaliteit. Niet ten onrechte, want de drugsproblematiek  trok een zware wissel op de samenleving.

Gelukkig werden de Boa’s steeds meer betrokken bij en soms geïntegreerd in de politieorganisaties. Steeds meer taken, die voorheen tot de verantwoordelijkheid van dienders behoorden, worden nu uitgevoerd door de boa’s. De vraag: is die overdracht niet te ver doorgeschoten?, dringt zich bij mij op.

Het overtreden van de noodwetten wordt beschouwd als een misdrijf en de consequenties ( een hoge boete en een strafblad) lokken vooral bij jongeren agressie uit, die onder invloed van drugs of alcohol leidt tot geweld. Het is zeer de vraag of een wapenstok of pepperspray die reactie tegenhoudt. Er kan zelfs sprake zijn van escalatie, wanneer de omgeving zich ermee bemoeit, omdat de noodmaatregel onder het uitgaanspubliek geen grote sympathie ontmoet.

Ik denk, dat de aanwezigheid van de politie zelf, in deze situaties is gewenst. Niet per se ter plekke, maar wel in de onmiddellijke omgeving. Waar in de gezondheidszorg alle mankracht werd ingezet om prioriteit te geven aan de gevolgen van Corona,  is dat bij de handhaving van de regels ook noodzakelijk. Het zijn niet alleen de boa’s die worden bedreigd, ook brandweermensen en ambulancepersoneel verdienen een goed rugdekking. Zonder pepperspray of wapenstok, die tot het geweldsmonopolie van de politie behoren te blijven.

Kijk bij Boek-dok.nl. voor de boeken van (o.a.) Anneke en Martin Rep.

lees meer van Anneke van Dok 1