Afgelopen donderdag, 15 november, is Jan Willem Kaaijk (51) overleden in de hospice in Krommenie. Hij zei dat hij de zon in zijn zak had. Dat klopt, maar hij droeg ook een tijdbom in zijn hoofd.
Vanuit De Orkaan voelen we de drang om aandacht aan hem te besteden, terwijl veel mensen misschien nog nooit van hem hebben gehoord.
Het kan heel goed kloppen dat je zijn naam niet kent, want Jan Willem Kaaijk was een man die zichzelf niet op de voorgrond drong. En toch denken wij dat veel mensen hem kennen. Bijvoorbeeld door de Vogelopvang in Krommenie, of van de kerstster in Zaandam, of van het mooie toegangshek tot het Volkspark, van het staal rond het sluiswachtershuisje, of gewoon als iemand die een leeg blikje opraapt van de straat, en het in de vuilnisbak gooit.
De eerste keer dat wij Jan Willem zagen – daar zijn we eerlijk in – zetten we hem weg als ‘glad’. Puur gebaseerd op zijn voorkomen: hij was op een stoere manier knap. Daar kwamen we van terug toen hij zijn tanden zette in De Vogelopvang. Dat stoere en knappe bleef, maar ‘glad’ was nooit zo misplaatst.
Voor De Orkaan was hij tipgever met een oog voor nieuws. De ijsvogel kwam landelijk bovendrijven via hem, we hadden de wereldprimeur van het logo van Ahold/Delhaize, maar ook in drijvende zonnepanelen en pollers herkende hij het verhaal.
Kaaijk Metaalbewerking, staat op nummer 4 in onze ‘oudste bedrijven lijst’. Jan Willem was betrouwbaar en nooit zomaar afwezig. Zijn medewerkers waren dus verbaasd toen hij in december 2016 de reparatie van het scharnierpunt van de kerstster bovenop de Saentoren aan hen had overgelaten. Dit was a-typisch omdat die ster hem aan het hart ging.
Het bleek helemaal mis te zijn. Hij had er zijn best voor moeten doen de waarheid boven tafel te krijgen omdat hij nooit bij de dokter kwam. Het dossier was flinterdun, en als bevlogen ondernemer waren klachten die niet lijken te kloppen, waarschijnlijk stress-gerelateerd.
In januari 2017 nam Jan Willem ineens een dagje vrij. Zijn zus werkt in het OLVG. Zij wist dat hij nooit zomaar hulp zou vragen. Jan Willem geeft juist hulp. Ze regelde een scan en binnen een halfuur wisten ze dat het fout zat. Er bleek een tumor in zijn hoofd te zitten van het soort dat niet schoon weg te krijgen is. Jan Willem onderging een operatie, in de wetenschap dat het ding in zijn hoofd uitschieters had.
We maken een sprong naar het nu.
Ook in de tijd die tussen toen en zijn overlijden lag, koesterde hij de waarde van de vrijheid om bezig te zijn op alle gebieden, als sociaal mens en als ondernemer. De grens was minimaal, maar zijn gezin was alles.
Jan Willem heeft ervoor gezorgd dat hij de wereld mooier achterliet dan hoe hij haar aantrof. Maar wat hadden we graag veel langer van hem willen genieten.
__________________________
Donderdagavond van 19:00 uur tot 20:30 uur is er in de smederij op het Krimp 13 in Zaandam, gelegenheid om afscheid te nemen en te condoleren.
Op vrijdag 23 november om 11:30 uur wordt Jan Willem herdacht in Het Theater van Taets aan de Hemkade 16 in Zaandam. Hij zal in besloten kring worden begraven.
Kom net terug van vakantie, hoor ik dat " buurman " Jan Willem Kaaijk overleden is. Voor mij een donderslag bij heldere hemel.Ik woon op het Czaar Peter plantsoen en hij had zijn smederij op het Krimp. Decennia lang kom ik al bij hem met kapotte fietsen. Met bv losse cranken die hij dan weer aan elkaar laste. Ook heeft hij een keer een gescheurde frame weer weten te repareren. Of als er een fiets sleuteltje kwijt was kon ik altijd even een slijptol lenen. Het leek wel of hij er blij van werd als hij je kon helpen. Een beloning wilde hij nooit hebben, maar een pak gevulde koeken kon je wel aan hem kwijt. Een praatje ging hij ook nooit uit de weg. Hij had een brede interesse en een uitgesproken mening. Zo was hij ook geïnteresseerd in de ruimtevaart en is hij ooit eens samen met astronaut André Kuiper, die met een Russische collega destijds het Czaar Peter huisje bezocht, op de foto gegaan. Ik was getuige.
Jan Willem heeft daarna zelfs nog even met Kuiper kunnen kletsen. Dat vond ie prachtig. Ik wist dat hij zwaar ziek was geweest, maar daarna werkte hij weer en ging het goed met hem,zo vertelde hij.
Nog niet zo lang geleden sprak ik hem op het plantsoen bij zijn personen auto met zijn vrouw en kinderen. Het was een bijzondere auto, want de deuren gingen niet gewoon open, nee... die gingen omhoog. Daar had ik het met hem dus over. Vol trots praatte over zijn auto. Niets wees er toen op, dat er toch weer wat smerigs groeide in zijn hoofd.
Vol ongeloof was ik dus, toen ik vernam dat die ernstige ziekte was terug gekomen en hem alsnog veel te snel velde. 51 jaar nog maar en in de bloei van zijn leven. Hopelijk halen zijn vrouw, kinderen, familie en vrienden veel steun uit het feit dat velen zijn overlijden betreuren, hetgeen bleek uit de grote opkomst bij zijn afscheid in zijn smederij.
Ik wist niet dat de ster op de toren van de Rabobank door hem gemaakt is.
Vanuit mijn woonkamer kan ik de ster rond de feestdagen zien branden. Zo zal ik vaak genoeg aan Jan Willem blijven denken. En dat is beslist geen straf. Nee, eigenlijk ben ik daar blij om. Want de herinneringen aan hem zijn louter positief.
Via, via bereikte mij nu eerst het bericht van het overlijden van Jan Willem. Na ongeloof, schrik en ontkenning blijkt het toch waar te zijn! Tot 2 jaar geleden werkte ik bij de Koninklijke Metaalunie. Inmiddels met pensioen. In 2016 heb ik hem mogen interviewen in het kader mijn afscheidssymposium: “Vakmanschap 4.0”. Daar had Jan Willen zeker een mening over en daarin heeft hij mij toen op een uiterst prettige manier in mee genomen. Op mijn afscheid was hij aanwezig en dat stelde ik zeer op prijs. In zijn ‘in memoriam’ herken ik hem direct: erg mooi geschreven!
Ik wens allen die zonder hem verder moeten heel veel sterkte!
Droeve groet, André van der Leest
Heel erg geschrokken kwam altijd ijzer bij de smederij ophalen gouwe gozer veel sterkte gewenst voor zijn nabestaanden ruudschroot
Jan willem.de rust heb je verdient.altijd aan hét werk geweest.
Wel jammer op deze leeftijd.
Zo lovenswaardig die inzet en gedrevenheid in het vrijwilligerswerk! En dat naast het bestieren van een eigen bedrijf en het hebben van een gezin. Wat mij nog meer erg opviel was de oprechte en persoonlijke aandacht die Jan Willem kon geven. Een persoonlijkheid waar je niet om heen kon. Ik wens de dierbaren van Jan Willem een waardig en passend afscheid en heel veel mooie herinneringen die hopelijk tot steun zijn, nu en in de toekomst.
Familie gecondoleerd met het grote verlies
Ik herinner mij Jan Willem als een vrolijk en oprecht
mens ...heel veel sterkte allemaal
Waarom jij? Waarom? De hele dag klinkt deze vraag door mijn hoofd. Een liefhebbende vader en echtgenoot. Deed veel in het verenigingswerk. Liefdadigheid. Bestuurslid Vogelopvang Zaanstreek. Daar hebben wij elkaar ook leren kennen ik als secretaris - maar wat maakt dat uit - en jij als fijn betrokken bestuurslid, maar bovenal fijn mens. Ook al prikte niet iedereen daar door heen. Ik wel. Zelfstandig ondernemers zijn nou eenmaal eigenwijs en zelfstandig, niks mis mee. Na afloop van vergaderingen hadden wij vaak nog leuke boeiende gesprekken. Ik denk aan Inge en je kinderen. Maar ook aan je ouders. Je bent vast in de hemel. Man, je was zo een goed mens!
Familie gecondoleerd en heel veel sterkte. Jan Willem RIP.
Een mooi mens is geweest!
Jee zeg ! Wat een gemis, deze fijne oprechte vrolijke kerel recht door zee, altijd interesse in die ander die dit overkomt. Ik wens zijn gezin en familie heel veel sterkte toe. We zullen hem enorm missen !
Een groot gemis met een groot hart, we zullen je missen !
Jan Willem was (oppervlakkig bekeken) wonderlijk maar heb hem zolang hij de scepter zwaaide in de smederij meegemaakt als mede straatbewoner, hij was principieel, zeer betrokken en nam actie als het hem niet zinde altijd in constructieve zin. Sterkte aan vrouw kinderen en ouders en moge de positieve herinneringen bij andere mensen jullie steun geven.
Wat een mooi en treffend in memoriam dat inderdaad veel te vroeg kwam.
Jan Willem heeft ook voor ons en de Russische buurt veel betekend. Zijn smederij lag vlak naast de Monettuin en zonder hem had die niet kunnen bestaan. Hij regelde dat wij water kregen (gratis). Als we een evenement hadden konden we spullen lenen, een terras verwarmer, gereedschap, een pompwagen. Ook kon je altijd langslopen voor een praatje, hij nam de tijd voor je. We gaan hem missen.