Een dak boven het hoofd, eten, drinken, zuurstof en de Zaan… dat zijn onze levensbehoeften.

Maar… er bestaan Zaankanters die het zonder onze Zaanstreek doen: die de Zaan verlaten!

Hoe houden zij zich staande met die kwelling, de heimwee, het constant aanwezige verlangen…

Wij informeren hoe het hen vergaat.

•  Waarom?! Ik verliet de Zaan 2,5 jaar geleden om met het gezin in Denemarken te gaan wonen voor het werk van mijn man. Het leek toen een enorme stap, maar afstand is een relatief begrip.
• Verdriet? Ik ben blij dat ik weg ben omdat de wereld groter is dan alleen de Zaanstreek. In Denemarken waar de kinderen naar een internationale school gaan, heb ik mensen uit alle werelddelen ontmoet, waardoor mijn kijk op de wereld aanzienlijk vergroot is. In april verruimen we onze blik weer verder, want dan verhuizen we naar Dubai!
• Ah toe.. een beetje verdriet dan? Wat ik het meeste mis is: vrienden, familie, een zak friet met mayonaise en het constante groeten van alle bekenden op straat. Het is heerlijk af en toe terug te zijn en die draad weer op te pakken.
• Mooi! De mooiste plek van de Zaanstreek is De Zaan! Blik op de zaanse schans vanaf de Lagedijk en natuurlijk het Zaaneiland, waar we 10 jaar met plezier hebben gewoond.
• Groetjes uit Denemarken! Ik doe de groeten aan allen in de Zaanstreek die ik misschien niet meer (zo vaak) zie, maar uit het oog betekent niet uit het hart :-).

Als je Marsha vanachter je computer wilt bezoeken dan kan dat hier. Wel even zwaaien graag.