Ik zou kunnen schrijven: Ik wens u een gelukkig, gezond, voorspoedig of gezegend 2018.
Die wens sprak ik uit in 2017, en tientallen jaren daarvoor. Je hoeft er niet over na te denken, de woorden vloeien vanzelf uit je mond of uit de punt van je pen op een wenskaart.
Op deze tweede dag van het nieuwe jaar pak ik het eens anders aan.
Wat zou ik iedere Zaankanter welgemeend en concreet toewensen?
Door Anneke van Dok
Terugdenkend aan het nieuws dat ik via De Orkaan heb gevolgd en de columns die ik in 2017 voor u heb geschreven is het eerste wat in mij opkomt:
- Ontmoet elkaar! Niet alleen op Facebook of Instagram, maar gewoon in een café of in de kerk. Spreek eens af met een oude vriend of nog beter met een nieuwe vriendin.
- Mijn tweede wens richt ik tot de mopperpotten: wees een beetje trots op je stad of dorp. Probeer op eens wat vaker te zeggen: Ik vind het fijn dat, of: ik heb gisteren iets aardigs meegemaakt. Stap op de fiets om te ontdekken, dat het gras bij de buurman niet groener is.
- Ga bij de gemeenteraadsverkiezing in maart kiezen in de plaats van kniezen. Wie zijn stem verloren laat gaan heeft daarna geen recht om te zeuren. Wie beweert dat het niet uitmaakt of je door de kat of hond wordt gebeten, heeft nog nooit een bullterriër aan zijn been gehad.
- Ik wens alle lezers van de Orkaan toe dat de krant verder groeit en boeit. De reacties van kritische Zaankanter dragen daar zeker aan bij.
- Ik wens de bestuurders van de stad veel wijsheid toe. Er moeten nog veel belangrijke beslissingen worden genomen: over de bouw van betaalbare huurwoningen, over de zorg voor kwetsbare jongeren en het welzijn van ouderen.
- Ik wens iedereen, van Assendelft tot Oostzaan vooral veel plezier toe bij het bezoeken van de talrijke sportieve en culturele activiteiten die de Zaanstreek rijk is.
- Tot slot: Ik blijf wensen dat er een humane en moedige oplossing komt voor de ontheemden, die graag in de Zaanstreek zouden willen schuilen, maar die nog vastzitten in oorlogshaarden of tentenkampen.
