Vijf voor Twaalf: Primair Onderwijs verdient meer! Met dit gezegde begint het manifest van PO in actie. Er moeten maatregelen komen anders, anders is het te laat!
Terwijl ik dit opschrijf bedenk ik me dat ik tijdens mijn werk als Intern Begeleider dit gevoel ook meerdere keren per dag ervaar. Er zijn van die dagen dat de tijd lijkt te vliegen. Wat natuurlijk heel prettig is op een werkdag, mijn dagen zijn nooit saai en nooit hetzelfde.
Als intern begeleider ben ik op school aanspreekpersoon voor ouders, kinderen, collega’s, en externen. Tijdens de briefing begint dit al, bijvoorbeeld met vragen over de toets boekjes, die te laat zijn bezorgd.
Na de briefing sta ik bij de deur om kinderen en ouders welkom te heten. Ouders brengen hun kinderen naar de klas en daarna komen ze nog even langs. Om iets te vragen over de begeleiding van hun kind, een conflict tussen kinderen wat loopt en nog veel meer andere zaken. Deze gesprekjes zijn vaak informeel maar heel belangrijk om ervoor te zorgen dat er geen misverstanden ontstaan.
Na deze gesprekjes kom ik te laat bij een overleg met mijn collega IB-er. Samen gaan we het ondersteuningsteam voorbereiden. Na een kwartiertje wordt er aan de deur geklopt. Een leerling is eruit gestuurd en komt bij ons voor een Time Out. Boos en verdrietig gaat hij aan tafel zitten, ik ga met hem in gesprek en probeer erachter te komen wat er mis is gegaan. Samen met de leerling bedenk ik hoe we dit kunnen oplossen en wat later ga ik samen met mijn collega weer aan de slag.
Om halfeen heb ik pleinwacht, de kinderen van groep 6,7 en 8 spelen samen buiten. Tijd om een praatje te maken met een paar meiden uit groep 7. Gewoon even voor de gezelligheid. Na de pauze heb ik een overleg met collega’s van het Jeugdteam en Sociaal Wijkteam om te bespreken hoe we de activiteiten vanuit deze teams kunnen laten aansluiten bij de school.
Na schooltijd heb ik overleg met ouders en een ambulant begeleider over een leerling met een taalspraakstoornis, daarna loop ik nog even bij een collega binnen om te bespreken hoe we het werk van een leerling kunnen aanpassen. Ten slotte bespreek ik met mijn directeur voor welke groep er een invalleerkracht morgen komt en hoe we ervoor kunnen zorgen dat deze groepen rustig opstarten. We spreken af dat ik morgenochtend in de groep ben als de kinderen binnenkomen, en dat ik samen met de invaller de dag opstart.
Aan het eind van de werkdag stap ik op mijn fiets, even rust aan mijn hoofd en de wind door mijn haren. Want wat heb ik een mooie baan, maar uren te kort om ervoor te zorgen dat er kwalitatief goed onderwijs blijft bestaan. En dat verdienen alle kinderen!
Hanneke van den Hout is Intern Begeleider op CBS Tamarinde. Ook zij doet mee aan de prik-actie van morgen. De petitie kan je hier tekenen mocht je dat willen.