Ik houd me meestal afzijdig van de politiek. Niet uit desinteresse, maar uit zelfbescherming.
Een burgemeester, die haar keten heeft afgelegd, doet er verstandig aan het roer aan anderen over te laten en niet als beste stuurman op de wal te gaan staan. Of als een kromgetrokken voetballer langs de zijlijn. We leven in een tijd van vernieuwing, verjonging en verandering, hoe sneller hoe beter. In dat profiel pas ik niet meer.
Deze week maak ik een uitzondering op mijn strenge regel. De Orkaan en Lodewijk Asscher lokten mij van mijn veilige vluchtheuvel, nadat ik de berichtgeving over de acties ter verbetering van de rechtspositie van leraren en de kwaliteit van het onderwijs met aandacht had gevolgd. De Orkaan startte een open podium waarop leerkrachten hun noodklok kunnen luiden. Het eerste artikel, Een dag meelopen met een Zaanse kleuterjuf, opgetekend door een onderwijzeres, die al twintig jaar lesgeeft, daagde mij uit om de dop van mijn vulpen te schroeven en een pittige brief te schrijven.
(Ik weet het, pen en inkt gebruikt men niet meer, maar van het woord kleuterjuf word ik zo nostalgisch.)
Zeer Geachte heer Asscher,
Met instemming heb ik kennisgenomen van uw uitspraak, dat u hoogstpersoonlijk, als demissionair minister, de positie van de leraren zult verbeteren, wanneer Herman Tjeenk Willink niet opschiet met de formatie van een nieuw kabinet. Later zwakte u uw belofte wat af door te spreken van een inspanningsverplichting, maar dat moest van uw voorlichter. Hoewel ik begrip heb voor uw weigering om opnieuw regeringsverantwoordelijkheid te nemen, maakt uw uitspraak het onvermijdelijk dat u zitting neemt in een nieuw kabinet: met harde eisen.
Ik stel voor, dat u de ministerspost onderwijs eist en afdwingt dat uw belofte opgenomen wordt in het regeerakkoord. D’66 zal u onvoorwaardelijk steunen. Bovendien zal de beroepsgroep, die uw partij altijd trouw was, uw moed bij de volgende verkiezingen niet zijn vergeten. Sta niet nuffig aan de kant, maar kom in actie voor ons onderwijs.
Hoogachtend,
Anneke van Dok, toch nog steeds lid.
Geachte mevrouw Van Dok, beste Anneke,
Namens Lodewijk en de PvdA, wil ik u bedanken voor uw betrokkenheid en de moeite die u heeft genomen om in de pen te klimmen. Dat waarderen wij zeer. De meningen over regeringsdeelname zijn zowel binnen als buiten de partij verdeeld. Het standpunt van de partij is om vanuit de oppositie ons hard te maken voor alle onderwerpen waar we ons over uit willen spreken. In een coalitie ben je met dit beperkt aantal zetels toch beperkt en moet je teveel dingen accepteren vanuit een coalitiebelang. Dat is wat we niet ambiëren de komende jaren. De PvdA wil zich hard maken voor de leraren en deelt de wens om hun positie te verbeteren. Graag nodig ik je uit om een keer persoonlijk van gedachte te wisselen over het onderwijsbeleid of andere onderwerpen die (lokaal) spelen. Met vriendelijke groet, Mark Damman voorzitter PvdA Zaanstreek
Die nodiging neem
Ik van harte aan. Goed begin van herstel partij: in gesprek gaan met oudgedienden.
Ik neem contact op. Met vriendelijke groet, Mark
Beste mevr. van Dok,
D66 schrijven we al jaren zonder apostrophe. Dit niettegenstaande het feit dat U kennelijk door een vlaag van nostalgie overvallen werd. (Deed mij ook weer aan die goede oude tijd denken, inderdaad toen D66 nog D'66 was)
Er zijn meerdere argumenten die pleiten voor regeringsdeelname van de PvdA. Er zijn ook argumenten die pleiten voor plaatsnemen in de oppositie. In beide posities heeft de PvdA een minderheidsrol. De afgelopen 9 jaren waren een crisisperiode, waarin de PvdA als regeringspartij reddend heeft weten te opereren, maar ook vuile handen heeft gemaakt. Dat laatste is de partij zwaar aangerekend. Sociale media hebben daar een meedogenloze rol in gespeeld. Sindsdien is de situatie sterk veranderd, er is economische groei en na verkiezingen in Duitsland, Frankrijk, maar ook Nederland is het populisme (voorlopig) een halt toegeroepen en is er een nieuw Europees elan ontstaan. Trump en Brexit hebben ons mede wakker geschud. Een vernieuwende PvdA hoort op dit belangrijke moment in de geschiedenis niet in de oppositiebanken te gaan zitten, maar regeringsverantwoordelijkheid te nemen.
Het populisme is geen halt toegeroepen. Het heeft zich sluipenderwijs verspreid en nestelt nu ook al in de haarvaten van voorheen keurige partijen. Zelfs de PvdA heeft er een tik van meegekregen, in de persoon van nieuw-flinkser (om maar weer eens een mooie vondst van Koot en Bie te gebruiken) Aboutaleb. Verstandig dat GroenLinks de rechtse hormoonballen getrotseerd heeft. Beter dat de PvdA dat ook een tijdje doet. Ontzettend jammer voor het land, dat wel. Maar ja, dat is democratie.
Beste mevrouw Dok, Goede brief. En ik schrijf nog brieven en kaartjes aan vrienden in binnen- en buitenland met een Schaeffer vulpen en inkt uit een potje...
Beste mevrouw van Dok, ben het bijna eens met u als u deze brief ook naar Lodewijkje stuurt.
Is gebeurd.
Dank u wel.
ook namens mij graag de brief naar Lodewijk Asscher a.u.b.
m.vr.gr.
Jack du Pon