Het Orkaanbericht dat de Vissershopschool zo sterk groeit, dat ze aan uitbreiding toe is, deed me veel genoegen. Met de uitspraak van de teamleider, dat het een goede zaak was, dat zijn leerlingen uit de omgeving van hun school kwamen ben ik het roerend eens.

Bevlogen beleidsmakers zagen in hun veranderingsdrift eenvoudige principes over het hoofd. Zo werd het uitgangspunt dat kinderen bij voorkeur in hun eigen wijk naar school moesten, in de jaren tachtig ingeruild voor de vrije schoolkeuze. De opkomst van Montessori- en ander vernieuwingsonderwijs, de angst voor zwarte scholen en bordje ‘iedereen is welkom’, dat opeens op de schooldeuren van het confessioneel onderwijs prijkte, waren er debet aan, maar ook de opmars van de tweede auto.

Vrije keus is belangrijk wanneer het om het onderwijs van je kinderen gaat, maar er zijn ook nadelen. Zo was de belangstelling voor `deftige’ of overwegend witte scholen in sommige gemeenten zo groot, dat de kinderen uit directe omgeving moesten uitwijken naar scholen ver weg. Rond de populaire scholen ontstond een verkeersinfarct van breng- en haalauto’s. De school in een arme wijk zag haar leerlingenaanbod dalen. Soms probeerde men de aanmelding te sturen door loting of positieve discriminatie. Het eveneens gebezigde principe `wie het eerst komt het eerst maalt’ had als gevolg dat ouders hun kroost al direct na de geboorte lieten inschrijven.

Gelukkig zijn er ook nog onderwijsbestuurders, die het belang van de school in de eigen wijk inzien. Zij hanteren vaak het postcodecriterium: scholieren uit de eigen wijk krijgen voorrang, en de school vormt een afspiegeling van de bevolking in de wijk. Als nadeel wordt genoemd dat een eenzijdig samengestelde bevolking dan is terug te vinden in de schoolpopulatie. In een overwegend `zwarte’ wijk, is de school overwegend `zwart’. Ik vind echter, dat niet het onderwijs-, maar huisvestingsbeleid de segregatie moet voorkomen. Bovendien is een zwarte school niet per definitie een slechte school, integendeel.

Ik ging vroeger naar de Wilhelminaschool waar de meeste scholieren dochters en zonen van timmerlieden, schilders en fabrieksarbeiders waren. Zij volgden als carrière hun ouders, vaak met een degelijke opleiding via de lts, mts en soms zelfs hts. De vrije schoolkeuze veroorzaakte geen verandering in deze wetmatigheid heeft recent onderzoek naar citotoets en schoolselectie ons geleerd. De opleiding en het beroep van de ouders spelen nog steeds een belangrijke rol in de keuze voor het voortgezet onderwijs door hun kinderen

Ik zou het toejuichen, wanneer de postcodeselectie overal werd toegepast, zodat buurkinderen weer samen naar school lopen en na schooltijd met elkaar spelen of huiswerk maken. En nu maar duimen dat de Vissershopschool haar uitbreiding snel kan realiseren.

De foto linksboven komt uit ons gemeentearchief.