Rood-Wit Zaanstad is weer een stapje dichterbij het kampioenschap in de 4e klasse zondag. De koploper won zondag verdiend van mede-promotiekandidaat Coal. Op eigen terrein werden de Zuid-Hollanders in een spektakelstuk met 4-1 verslagen.

Laatkomers werden zondagmiddag keihard gestraft. In de openingsfase van de topper zaten net zoveel elementen als in menig volledig duel. De omstandigheden waren bovendien heerlijk. Een echt grasveld, een goed gevulde Oğuzhan Özyakup-tribune met onder meer Naci Ünüvar, een Haagse cultscheidsrechter en 22 spelers met maar één doel: doelpunten maken.

Polletje

In dat laatste leek Coal zondag als eerste te slagen, maar een ouderwets polletje bracht roet in het eten voor de Rotterdamse ploeg. Het bleek achteraf een cruciaal moment, want een fractie later lag hij er aan de andere kant in. Het was de linker van de in de eerste helft prominent aanwezige Romano Banel die de bal tegen de touwen kreeg.

Levinho Wijdenbosch voelde ondanks de voorsprong snel noodzaak om verdedigend te gaan stutten. Misschien raar na een goal, maar toch niet heel gek gezien het wedstrijdverloop. Op deze manier zou de grote ruimte achter de Zaanse verdediging vroeg of laat tot een tegengoal leiden. Van 4-3-3 switchte Rood-Wit daarom naar 3-4-3.

‘Centraal zat bij ons gewoon niet zo heel veel snelheid, waardoor we kans weggaven. Dan wil je een extra slot op de deur hebben. Daarom werd het een 3-4-3. Dan komen jongens in andere posities te spelen. Sommigen vinden dat niet leuk, maar dat moeten ze dan maar even doen voor het team!’

Comfortabel

Aan het razende tempo waarin de wedstrijd zich voltrok veranderde de systeemswitch niet zoveel, maar wel kreeg Rood-Wit wat meer controle. Bovendien werd de voorsprong al snel comfortabeler. Nu was het die andere buitenspeler – Gioney Capello – die vanaf de zijkant een opening vond. Na zijn directe tegenstander op snelheid te hebben gepasseerd ramde hij de bal in het dak van het doel: 2-0.

‘Daarna hebben we denk ik nauwelijks meer wat weggegeven’, constateert Wijdenbosch. ‘Dat goede begin met die twee goals is denk ik echt de sleutel geweest.’

Het uitvallen van aanvoerder Oguzhan Turkmen deed de bank van Rood-Wit vervolgens wanhopen, maar bleek uiteindelijk niet van enorme invloed. In ieder geval niet op de ruststand, want die was 2-0. Even leek een fenomenale omhaal van Serkan Emirdag daar nog verandering in te brengen, maar nee, zijn kunststukje vond de paal als eindbestemming.

Pure klasse

De tweede helft kwam wat trager op gang dan de eerste. Maar na een uur begon een nieuwe fase van gekte. Ingeleid door een moment van klasse van oud-prof Murat Yıldırım. De beste man van het veld nam een teruggetrokken voorzet op de wreef en schoot keihard raak. Heel lang bleef het echter geen 3-0, want vlak na de aftrap maakte Coal de eerste van de middag.

Een comeback zat er niet in, want diezelfde Yıldırım zag vijf minuten na zijn eerste ook zijn tweede in het net vallen. Een op het oog mislukte vrije trap werd door de felle zon verkeerd ingeschat door de Coal-keeper Mohamed El Zennane: 4-1. In de eerste helft een polletje, in de tweede het zonnetje. De omstandigheden waren voor de toeschouwer heerlijk, maar begonnen Coal toch tegen te zitten.

Özyakup

Het hielp de Rotterdammers niet dat er vervolgens ook nog eens een oud-Feyenoorder het veld in kwam. Na een minuut of zeventig maakte naamdrager van de hoofdtribune Oğuzhan Özyakup zijn entree. Hij kwam voor die andere oud-prof, Yıldırım, en zou in de slotfase van de wedstrijd een passnauwkeurigheid van honderd procent noteren. Het gemak straalde er ook bij hem vanaf.

Het duel leek zich na de wissel van Özyakup rustig richting het einde te gaan voltrekken, maar kreeg vlak voor tijd nóg een wending. Onnodig ontstond een opstootje dat voor de genoemde Haagse arbiter – die met een knijpfluit en kniebrace overigens positief verraste door zijn manier van leidinggeven – genoeg reden was om de wedstrijd tijdelijk te staken. We gingen nog even vijf minuten naar binnen.

Echt naar binnen besloot Coal uiteindelijk niet eens te gaan..

Te vroeg

Eenmaal terug op het veld waren er nog acht minuten te gaan, maar vond de leidsman het na twintig minuten wel genoeg. Zo kreeg het duel op de valreep nog een vleugje cult mee en kon Rood-Wit met een glimlach van de wei af. Coal was op tien verliespunten gezet en nummer twee RCZ punten had verloren bij hekkensluiter CTO ‘70 (verschil nu acht verliespunten). Kortom, winnaar van het weekend.

Bovendien was Coal de enige tegenstander waar Rood-Wit tot nog toe van verloor. ‘We hadden dus nog een appeltje met ze te schillen en dat hebben we gedaan’, aldus Wijdenbosch. Op de vraag of zijn ploeg in het vervolg eigenlijk alleen nog maar van zichzelf kan verliezen, is zijn antwoord duidelijk.

‘Dat is iets wat ik wekelijks tegen de spelers zeg. Als wij serieus en geconcentreerd de wedstrijd ingaan, dan win je van iedereen. Of dat lastig is om over te brengen? De jongens beseffen het, maar het beseffen en het dan ook op het veld doen dat zijn tweede verschillende dingen, haha. Maar het vertrouwen in een goede afloop van dit seizoen is er zeker, honderd procent.’

Door Hugo Heinen.