‘Dit lijkt sterk op pestgedrag,’ zegt Sandra van de Werd van Comité Dierennoodhulp. Ze heeft al veel meegemaakt met het optreden van instanties, maar vindt dat Oostzaan het in dit geval wel erg bont maakt: ‘Wát een slecht bestuur!’

Recent zijn weer 24 muskuseenden uit het dorp weggevoerd. Hoewel de organisatie van Van de Werd over voldoende middelen beschikt om de eenden een goed onderkomen te geven bij Akka’s Ganzenparadijs, zijn ook deze dieren door Antisimex in kratten naar dierenhandelaar Hoogendoorn vervoerd. In Stolwijk worden ze dan voor € 15 per stuk vrijgekocht, waarna ze weer op transport gaan, naar Akka’s Ganzenparadijs in Drenthe.

Het gaat hier om een extra, volkomen overbodige reis die onnodige stress oplevert voor de eenden, terwijl de handelaar er een makkelijk extra zakcentje aan verdient. De gemeente Oostzaan betaalt hem namelijk al € 18 per eend voor ‘opvang’. Een schoolvoorbeeld van een ‘paarse krokodil’ (bureaucratie).

Ganzenparadijs

Dierenrechtenorganisaties hebben gepleit voor een directe overdracht van de eenden van Oostzaan naar Akka’s Ganzenparadijs, zodat de dieren meteen op hun bestemming aankomen en extra kosten worden voorkomen. De gemeente wees dit voorstel echter af en gaf als reden dat zij gebonden zijn aan bestaande afspraken met Antisimex en Hoogendoorn.

Maar dat argument houdt geen stand. Uit de deels zwartgelakte opdrachtverstrekking die wij te zien kregen, blijkt dat het om ‘circa 100 eenden’ zou gaan. Voordat de laatste 24 eenden werden gevangen, stond het aantal al op 114. Oostzaan en Antisimex hadden dus geen enkele verplichting meer naar de handelaar uit Stolwijk.

Een woordvoerder van Antisimex, die benadrukt ‘slechts de uitvoerende partij’ te zijn, gaf aan waarom er toch wordt vastgehouden aan de route via Hoogendoorn: 

‘Het is een weloverwogen beslissing, samen met Oostzaan. We hebben gezegd dat we het op die manier gaan doen, anders zou het suggereren dat we niet goed bezig zijn. Daarbij heb ik contact gehad met Dierennoodhulp en een uur later verscheen alweer een negatief bericht. Dan is onze bereidheid om mee te werken ook niet zo groot.’

Geen controle

Dit riekt naar een manier om het imago van de wethouder te redden en daarbij een straf voor Dierennoodhulp over de rug van de muskuseenden.

Wethouder Stijn Nijssen (VVD) heeft herhaaldelijk beloofd dat journalisten zouden mogen meekijken bij Hoogendoorn, maar dat blijkt een loze belofte omdat de eenden inmiddels al zouden zijn vertrokken. Bovendien is op geen enkele manier te controleren wat er precies is gebeurd met de 114 eenden die eerder zijn afgeleverd. De woordvoerder van Antisimex meldt hierover: 

‘Ze zijn levend bij Hoogendoorn aangekomen. Het is bekend waar ze vervolgens heen zijn gegaan, maar die informatie mogen we niet delen. Die gaat in januari naar de gemeente, omdat wij de opdracht hebben gekregen alleen aan hen te rapporteren, niet aan de pers.’

Diervriendelijk

Op onze vraag om een reactie, antwoordt woordvoering van wethouder Nijssen het volgende:

‘Er is vooraf een schatting gemaakt van het aantal eenden dat moest worden gevangen om de populatie tot een acceptabel aantal terug te brengen. Afgesproken was om na de zomer te starten met vangen, en tegen die tijd zou de populatie steeds beter in beeld komen. Het contract is niet afgesloten voor een bepaald maximum aantal eenden. Wij hebben een overeenkomst met Anticimex voor de vangst en het beheer van de eenden tot en met 2025. Anticimex plaatst de dieren vervolgens bij Hoogendoorn, die de gezondheid van de eenden beoordeelt en bepaalt waar ze het beste geplaatst kunnen worden.’

De ‘circa 100 eenden’ is dus een onjuist getal. En er is volgens Oostzaan slechts sprake van ‘beperkte stress’:

‘Hoogendoorn beschikt over de expertise om aanvragen en locaties goed te beoordelen; die kennis heeft de gemeente zelf niet. Zo kan Anticimex via Hoogendoorn de eenden een goed en gezond verblijf bieden, waarvoor wij betalen. Wij maken bewust gebruik van de kennis van Ducktopia, Anticimex en Hoogendoorn, en kunnen niet zelf opvanglocaties blijven beoordelen omdat we daarvoor niet de expertise of capaciteit hebben. De lopende opdracht is bovendien dat alles op een diervriendelijke manier gebeurt, waarbij de stress voor de dieren zoveel mogelijk wordt beperkt.’

Door Merel Kan. Bronnen: Comité Dierennoodhulp, Oostzaan, Antisimex, eerder nieuwe op De Orkaan.