Westzaan moest er harder voor werken dan het wilde, maar de eerste zege van het nieuwe seizoen is binnen. In de blessuretijd behoedde Remco Pasma zijn ploeg voor puntverlies. Met een afstandsschot maakte hij zijn ploeg heel erg blij: 3-2.

‘Ik dacht, laat ik het maar proberen’, lachte de matchwinnaar. Die overigens ook de openingstreffer voor zijn rekening nam. Als verdediger twee keer scoren in één wedstrijd, dat komt niet vaak voor. ‘Al scoorde ik er tegen RCZ ooit drie’, wist Pasma die ook vond dat het geen makkelijke middag was geweest.

‘Het was zwaar. De warmte, de wedstrijd. Maar het winnende doelpunt maken. Dat is wel erg lekker.’

De thuisploeg had het zichzelf makkelijker kunnen maken. In de eerste minuut stuitte Kevin de Vries echter op Vrone-doelman Jeroen Tijman. Toch viel de eerste treffer alsnog vlot. Een corner kwam voor de voeten van Pasma en die tikte de bal keurig tegen het net: 1-0. Daarna werd aan de linkerkant Niels Nielen regelmatig weggestuurd. Voorzetten bleven te vaak uit, vervelend genoeg voor de hardwerkende, maar ongelukkige Stan van Maaren. ‘Gefrustreerd? Nee hoor, we hebben toch gewonnen’, merkte de boomlange spits op. ‘Ik was in een bepaalde fase wel aanwezig maar niet altijd betrokken bij het spel.’ De blonde aanvaller was zelfkritisch. ‘Ik wil het altijd beter doen en kijk zeker in de spiegel’, stelde Van Maaren die van KFC komt en hoopvol is op een goed seizoen. ‘Ik
heb zeker geen spijt van mijn overstap van KFC naar hier. Het is een leuke club en een mooie groep’, besloot hij zelfverzekerd.

Het is niet dat Vrone, net als Westzaan een voormalige zondagclub, zelf veel gevaar stichtte na de openingstreffer. Dat de gelijkmaker viel was wat verassend, dat Guus Oudeman die uit een dood spelmoment (corner) maakte niet.

Tweede helft

De tweede helft leverde niet veel beter voetbal op maar wat meer kijkplezier. Vooral de sterk invallende Mohammed Bourchid bezorgde de rechtervleugel van Vrone bij tijd en wijlen handenvol werk. Hij kreeg de kans op 2-1, maar zag na een prachtige actie de bal rakelings naast gaan. Die hernieuwde voorsprong kwam er alsnog. Lars Haarbrink speelde Frank de Lange door het centrum vrij en die rondde zeer beheerst af.

De 2-1 leek lange tijd al de winnende treffer te zijn. Tien minuten voor tijd was het echter Wout Adams die de stand weer gelijk trok. Beide ploegen wilden niet genoegen nemen met een punt, maar daar leek het wel op uit te draaien. Totdat Pasma de bal een meter of twintig voor de goal voor de voeten kreeg, niet aarzelde en die in de lange hoek schoot, tot opluchting van alles en iedereen in het rood-wit.

Westzaan-coach Milano van den Burg was blij met de punten, maar niet met de manier waarop die er waren gekomen:

‘We hebben het onszelf te moeilijk gemaakt. Want met alle respect voor Vrone, hoeveel keer hebben zij op doel geschoten? Het zijn bepaalde keuzes die we niet of wel maken. Na die 2-1 kunnen we de wedstrijd uitspelen. Maar de gelijkmaker daarna, die mag er gewoon niet in. Natuurlijk mogen we blij zijn met de zege, helemaal met de manier waarop. Maar we moeten met beide voetjes op de grond blijven en weer door.’

Eén man kon de boel allemaal wel relativeren: Tonny Hartog. Keepen deed hij deze wedstrijd (nog) niet, maar vanaf de bank zag hij het allemaal nuchter aan. ‘Liever lelijk winnen dan mooi verliezen
toch?’

Door: John Leppink. (Tekst en foto) Op de foto: Een bal van Mohammed Bourchid (nr 11) ging maar net naast.