Voordat Lonneke Scholten in Krommenie kwam wonen, wist ze niet eens van het bestaan af. Inmiddels woont ze er al bijna acht jaar voor de liefde.  

In 2023 kreeg de gemeente er ruim 9600 nieuwe inwoners bij. De verhuisstroom naar de Zaanstreek is in de afgelopen 20 jaar meer dan verdubbeld. In deze rubriek gaat De Orkaan opzoek naar de gezichten achter de verhuisstroom; wie zijn deze import-Zaankanters?

Lonneke groeit tot haar 19e op in Apeldoorn, een echte “gezinsstad” volgens haar. ‘Officieel is Apeldoorn een dorp, maar het is vrij groot. Er zijn niet veel opleidingen, dus iedereen tussen de 18 en 25 jaar gaat weg om te studeren.’ Zo ook Lonneke zelf, die in Utrecht op kamers gaat. Nadat ze haar opleiding tot docent muziek heeft afgerond, gaat ze aan de slag op een middelbare school in de buurt. ‘Ik had een werkruimte aan huis, omdat ik naast mijn baan als muziekdocent ook met voice-over werk begon en zangles gaf.’

Lonneke wordt gevraagd om in een band te komen zingen, waar zij haar toekomstige vriend leert kennen: ‘Destijds was hij getrouwd met de moeder van zijn twee kinderen. Toen zij later uit elkaar gingen, bleken wij elkaar leuk te vinden. Hij woonde in Assendelft en verhuisde na de scheiding naar Krommenie.’ Drie jaar later besluiten de twee samen te gaan wonen. 

‘Ik dacht wel even:

‘Ojee, ik moet ineens weg uit Utrecht, mijn veilige omgeving, naar een of ander dorp waar ik helemaal niemand ken.’ 

‘Maar zijn kinderen zaten hier nog op school en hun moeder woonde vlakbij. Ik vond het een lastige keus, maar uiteindelijk word je het op en neer reizen zat, dus het was niet anders.’ Het is even omschakelen voor Lonneke, ‘Apeldoorn is groot, Utrecht is al helemaal een enorme stad en Krommenie is maar een dorpje. Ik heb echt op drie hele verschillende plekken gewoond.’ 

Lonneke woont in de Noorderhoofdbuurt, het oude gedeelte van Krommenie:

‘Het is een leuk buurtje, maar het duurde wel even voordat ik contact kreeg. Ik wandel dagelijks met de hond. Je zou denken dat je dan makkelijk mensen tegenkomt, maar de Zaankanters zijn een beetje stug. Toen ik hier net kwam wonen waren er geen mensen die aanbelden om kennis te maken, ik probeer dat zelf wel zo snel mogelijk te doen als er nieuwe buren zijn.’

Al was het even inkomen, voelt ze zich onderhand thuis in de Zaanstreek. ‘Ik leer steeds meer mensen kennen en inmiddels zegt iedereen gedag.’ Volgens Lonneke maakt het ‘vreselijke’ accent de Zaankanter écht Zaans, ‘door deze opmerking ga ik waarschijnlijk gehaat worden,’ lacht ze. 

‘Als voice-over ben ik gevoelig voor accenten, dus heb ik ooit gezegd: “Als ik het Zaanse accent overneem, moet je mij direct tot de orde roepen.’ 

Ook noemt ze de Zaankanter ‘recht voor zijn raap’, ‘gewoon lekker nuchter, een beetje ouwehoeren, daar hou ik wel van.’ 

Over de vraag of Lonneke zich meer een stads- of dorpspersoon voelt hoeft ze niet lang na te denken:

‘Ik hou ervan dat alles hier wat knusser en gemoedelijker is. Utrecht vind ik nog steeds een hele leuke stad, maar als je daar dood neervalt kijkt er niemand naar je om. Ik ben echt wel meer een dorpsmens.’

Toch mist de Zaanstreek voor Lonneke een hele belangrijke factor: natuur. ‘Nu ik wat ouder begin te worden realiseer ik dat ik me niet thuis voel op één plek, maar in de buurt van het bos. Hier in Krommenie staan een paar bomen, en daar houdt het mee op. Mijn vriend en ik hebben beide de behoefte aan meer groen, dus een verhuizing in de toekomst sluiten we zeker niet uit.’ 

Zaanse schatten volgens Lonneke

  1. ‘Ik hou van wandelen in De Jagersplas, dat is best een groot gebied. Eerder liet ik daar als dierenbuddy twee hondjes uit. Dierenbuddy regelt vrijwilligers om ondersteuning te bieden aan mensen die zelf niet in staat zijn om hun huisdier te verzorgen. Het gaat voornamelijk om het uitlaten van honden, maar het kan ook bijvoorbeeld de kattenbak verschonen zijn. Toen ik hier pas woonde wilde ik hoe dan ook naar buiten en nieuwe mensen leren kennen, dus heb ik me opgegeven. Ik laat nu één keer per week de hond uit voor iemand die een aantal jaar geleden in een rolstoel is beland.’

2. ‘Bij Brouwerij Hoop hebben ze biertjes en een lekkere hap. Ondanks dat ik niet echt een bierdrinker ben, hou ik wel van biercafés. Het is er altijd gezellig, de hele ambiance vind ik leuk; een beetje industrieel. Ik ben niet zo van opgedirkt gedoe.’ 

3. ‘Buurtschap Middel in Westzaan vind ik heel leuk om door heen te lopen. Er staan boerderijen en pittoreske huizen. Als je begint bij station Wormerveer, loop je rondom Zaandijk naar Middel. Aan de andere kant van de snelweg kun je een wandeling maken die begint bij Toeristisch Overstappunt Westzaan. Je komt langs De Reef en wandelt door Middel. Ik vind het heerlijk om alleen buiten te zijn, zonder muziek of podcast. Onderweg maak ik graag foto’s.’

Import-schat volgens De Orkaan

Lonneke is VoiceOver-vrouw voor De Orkaan. In bijna al onze podcasts komt ze voorbij. We zijn zeer blij met haar. Natuurlijk is het een klein nadeeltje dat ze niet over ons machtig mooie Zaanse accent beschikt, maar daar werken we aan:-)!

Door: Mila Lange.