Meneer Westzaan is overleden.
Het schijnt praktisch onmogelijk te zijn een lintje postuum aan te vragen, maar Fred Eerenberg verdiende er een (of twee, of drie…).
Fred overleed 16 januari, hij werd 70 jaar, maar hij had nog minstens 30 jaar met zijn fototoestel in de hand door Westzaan moeten struinen.
Fred ging voor zijn dorp. Betrokken, zonder dat daar direct functies of namen aan gehangen hoefden te worden. Zo leerden we hem ook kennen: voor ‘De Wessaner’ nam hij jaren terug wat over uit De Orkaan. Gekopieerd en geplakt en zonder bronvermelding. Gepikeerd belden we hem op om te vertellen dat dit echt niet kon. Dat snapte hij niet: het ging immers over het nieuws en niet over De Orkaan? Geen speld tussen te krijgen in een perfecte wereld. Hij las en zag iets over zijn dorp en gaf het simpelweg door, wilde het delen.
Er zijn veel mensen die Fred kleur kunnen geven. Van bijvoorbeeld de Historische Vereniging Westzaan, de Westzaanse Gemeenschap, van molen Het Prinsenhof of van mensen in het Westzijderveld of Guisveld waar hij hielp de boel van riet en boompjes te verlossen.
Bij De Orkaan zagen we een schat van een man. Met kennis, zonder dubbele agenda. We wensen zijn familie, vrienden en de gemeenschap heel veel sterkte toe bij het verwerken van dit verlies.
Dinsdag (23 januari) wordt er, tussen 13.00 uur en 15.00 uur informeel afscheid genomen vanuit de Zuidervermaning in Westzaan.
Door Merel Kan, de foto boven komt van zijn Facebookpagina, de foto onder is van zijn familie.
Ongelooflijk sympatieke collega, wilde op het Bonhoeffercollege altijd ondersteunen, problemen oplossen. Zonder aansziens des persoons. Veel leerlingen waren gebaat bij deze wijze, vriendelijke man, die slechts het goede inmensen kon zien. Behalve dan bij blaaskaken, vaak vanuit de hogere regionen, die ongehinderd door enige kennis van zaken, probeerden dat wat goed liep, aan te sturen. Fred dacht goed met me mee, toen er oude pc's weggegooid zouden worden, terwijl deze nog goed in de klas gebruikt konden worden, om te onderzoeken, van binnen te tekenen en de motortjes uit te slopen. Deze motortjes konden dan weer gebruikt worden voor een kinetische kunst project, waar ik een enthousiast artikel heb kunnen plaatsen in het landelijke natuurkundeblad, de NVOX.
Daarnaast maakte Fred zich ook sterk voor molens en de mensen die molens onderhouden. Samen met zijn broer had hij eens een leuke dag georganiseerd, waarbij vrijwilligers en prof molenaars op een sleepboot door de Zaan werden geleid en we molens konden bezoeken. Deze man straalde verbinding uit. Een voorbeeld!
Rust zacht lieve neef 🌺🌺
Veel te vroeg, ik kan het nog niet helemaal bevatten. Hij stond voor iedereen klaar, was wars van politiek en altijd vriendelijk tegen iedereen. Onder andere door zijn mooie verhalen ben ik betrokken geweest bij activeiten van de Westzaanse gemeenschap. Sociaal en oprecht geïnteresseerd, dat kom je niet vaak tegen.
Er zijn best wat burgemeesters geweest in het dorp, maar Fred was het zonder daar mee te koop te lopen.
Heel veel sterkte toegewenst aan Joke en de familie.
We gaan je missen Fred!