Nu het Commissariaat van de Media het advies van de Zaanse raden heeft overgenomen, is De Orkaan van goudvis tot goudkarper gepromoveerd, en komt de krant vanuit de vissenkom in het grote glop terecht. En daar zwemmen roofvissen, die onze redactie met moeilijke dilemma’s belagen.
Door Anneke van Dok
Ik vind de manier waarop Merel Kan en Piet Bakker op moeilijke kwesties reageren buitengewoon origineel en aansprekend. Namelijk in briefvorm met ‘Beste Eelco’ en ‘Beste Tyler’. Maar hun antwoorden zijn wat mij betreft niet afdoende. Wat je wel en niet publiceert hoort voortdurend aan de orde te komen bij een volwassen medium, en aan die discussie komt nooit een einde.
Werden de aanhangers van de toenmalige Centrumpartij van Janmaat nog doodgezwegen, nu misbruikt en bespeelt elke populist de media. Sterker nog: hij wijst ze als bewijs aan voor zijn paranoïde stellingen, wanneer daar kritiek op wordt geleverd.
Hoever mag je gaan als berichtgever, voorlichter en spreekbuis van meningen? Elk medium bepaalt zijn eigen grenzen, die vaak op ethische motieven worden getrokken. Daarom verschilt het dagblad Trouw van De Telegraaf, net als de Tros van de EO. Soms verbrijzelt een oerdegelijke NRC zijn betrouwbaarheid door advertenties te plaatsen op de derde pagina van de zaterdagkrant. En ook op andere oneven bladzijden: traditioneel uitsluitend bestemd voor objectief nieuws en redactionele analyses.
De Orkaan heeft zijn grens rond de Zaanstreek getrokken, maar is daarmee niet van keuzen verlost. Ik hoop dat de grenzen interactief tot stand blijven komen, zoals we van de redactie gewend zijn, maar ook daar ben je nooit klaar mee. In de tijd dat ik nog journaliste bij De Typhoon was, werden er ook grenzen getrokken langs het betamelijke. Zo kreeg ik van de hoofdredactie op mijn kop toen ik de japonnen van Hollink ‘truttig’ noemde in een verslag over de modeshow van deze deftige, Zaanse winkel. Wat er nu tijdens raadsvergaderingen over de tafel vliegt, zou toen, denk ik, de voorpagina niet hebben gehaald. Natuurlijk is het goed, dat een krant het nieuws selecteert en rekening houdt met de impact van publicatie of vertoning, maar een verbod op de verslagen van rellen, waarvoor de burgemeester van Rotterdam pleit, gaat mij persoonlijk te ver. Tegenover die beelden hoort de keerzijde echter even veel ruimte te krijgen. Zoals een uitgebreide en snoeihard afkeuring van geweld tegen onze hulpverleners en onze politie. Uitgesproken door een betrouwbare minister.
(De persoon op de foto heeft niets met het verhaal te maken, het gaat om het bordje ‘pers’ waar eerder op de avond de Orkaan-verslaggever te zien was.)
