Persberichten kopiëren en plakken is niet ons ding, maar soms maken we een uitzondering. Bijvoorbeeld als er iets binnenkomt dat we graag delen, maar waaraan we niets meer aan toe kunnen voegen. Zo’n bericht ontvingen we van Muriel Palm.

‘Als PR-commissaris van roeivereniging ZZV probeer ik af en toe bij bijzondere leden langs te gaan. Dit jaar ben ik bij Aat Metselaar langs geweest. Aat werd als 15-jarige lid van onze roeivereniging en is 70 jaar lid geweest. Inmiddels roeit hij niet meer actief, maar voelt zich nog steeds verbonden met de sport en de vereniging.’

Jeugdlid

In 1954 werd Aat Metselaar jeugdlid bij de ZZV. Dit is inmiddels 70 jaar geleden. Een mooi moment om bij Aat langs te gaan en te vragen hoe hij deze 70 jaar bij ZZV heeft ervaren en wat er door de jaren heen zoal is veranderd.

Als 15-jarige startte Aat met roeien bij ZZV. Eigenlijk wilde hij liever hockeyen, maar omdat de dokter contactsporten afraadde belandde hij in de boot. Achteraf gezien een goede keuze, want de roeivereniging werd een belangrijk onderdeel van zijn leven.

Stijlroeien

De zeil- en roeiafdeling van de ZZV waren toen beide nog gevestigd aan de Havenstraat te Zaandam en de roeiboten waren ondergebracht in de voormalige jollenloods. De Den Uylbrug bestond nog niet en de Voorzaan werd druk bevaren door grote schepen. In deze periode organiseerde ZZV een keer per jaar de nationale wedstrijden.

Aat blikt hierop terug. Bij de betonnen steiger werd een stalen kabel met klossen over de Voorzaan gespannen. Dit was de start. Tussen de wedstrijdrondes door moest de kabel gevierd worden, zodat de scheepvaart kon passeren. De wedstrijden zelf waren anders dan we nu gewend zijn. Zo voeren alleen de mannen echte races. De vrouwen deden mee aan stijlroeien. Hierbij ging het er niet om zo snel mogelijk te roeien, maar zo netjes mogelijk. Er werd niet alleen naar techniek gekeken, maar ook naar de kleding van de roeisters. Deze roeiden met witte handschoenen aan en hoedjes op.

Naast de wedstrijden op de Zaan en Voorzaan werden ook wedstrijden in Amsterdam bezocht. De vereniging had nog geen botenwagen, wat betekende dat de roeiboten per dekschuit naar Amsterdam vervoerd moesten worden, of dat de boten overgeroeid moesten worden.

Vaak werden de dekschuiten van Simon de Wit of Piet Mars gebruikt, maar Aat herinnert zich ook nog een dag dat er besloten was de 8+ naar Amsterdam te roeien. Het weer viel enorm tegen en op het IJ stonden hoge golven. Het noodweer was zo erg dat de roeiers noodgedwongen moesten schuilen bij het tankstation langs het IJ. Hier werden ze uiteindelijk alsnog door een dekschuit opgehaald.

In Amsterdam werden op de Amstel meerdere wedstrijden geroeid, zoals de Heineken en de Head of the River. De Head heeft Aat met zijn ploeg zelfs een keer weten te winnen, hoewel hij hier wel direct bij vermeldt dat de grote concurrent, de 8+ van vereniging De Maas, dat jaar niet meedeed.

Uit de verhalen van Aat spreekt zijn liefde voor de sport, maar vooral het belang van de vereniging. Aat is door de jaren heen onderdeel geweest van talloze commissies en heeft jarenlang als penningmeester onderdeel uitgemaakt van het bestuur van de vereniging. Hij was lid van de barcommissie, de BAC (Bijzondere Activiteiten Commissie), de materiaalcommissie en de bouwcommissie.

Komboffie

Met deze laatste commissie heeft hij de bouw van de nieuwe botenloods en Komboffie meegemaakt, die in 1975 werden geopend. Helaas brandde de Komboffie in 1981 af, waarna deze volledig moest worden opgeknapt. Het professionele bouwwerk werd door Bouwbedrijf van Braam uitgevoerd, maar voor het lichtere werk staken de leden zelf de handen uit hun mouwen.

Els, de vrouw van Aat, weet nog goed hoe Aat en andere leden, eindeloos hebben staan klussen om het gebouw op tijd voor het 100-jarig jubileum weer in goede staat te krijgen. Er werd weken lang geschuurd, geschilderd en gelakt. De vrouwen gingen met de naaimachines aan de slag en naaiden gordijnen. Ook werd deze gelegenheid aangegrepen om de keuken van de Komboffie te vergroten. Uiteindelijk lukte het om het gebouw voor het jubileumfeest weer helemaal op te knappen.

ZZV-familie

Naast het roeien werden er ook allerlei andere activiteiten georganiseerd. Zo werden er autorally’s georganiseerd, puzzeltochten per auto door de Zaanstreek en waren er vele feesten en borrels waar met veel plezier aan terug gedacht wordt. Ook was Aat vast onderdeel van het ZZV-cabaret dat voor het 90-, 95- en 100-jarig bestaan van ZZV werd georganiseerd. Samen met Hetty van den Berg en enkele anderen brachten ze zelf geschreven nummers over de vereniging ten gehore.

Aan het einde van ons gesprek is het wel duidelijk dat bij ZZV niet alleen geroeid wordt, maar dat het een grote familie is. In Aat Metselaars geval zelfs letterlijk. Zijn vrouw en kinderen roeiden ook en veel van zijn vrienden kent hij via de ZZV. Na enig tellen en puzzelen komt Aat op circa 13 familieleden die roeien of geroeid hebben.

Bijdrage door Muriel Palm