Verloren Spoor In tijden van weleer Reden treinen heen en weer Van stations niveau Tot het munitiedepot Wagons vol met plofbaar goed Met iets wat nog exploderen moet Verwerkt tot bommen en granaten Om later weer de fabriek te verlaten Op weg om het land te verdedigen Het zal niemand ooit bevredigen
Rens Kamminga maakte de foto en het 50-woordengedicht
50woordenfoto
Soms zegt een foto meer dan 1000 woorden. 1000 vinden we teveel van het goede, maar foto’s van zaken waar we tegenaan liepen, voorzien wij (of jij!) nu en dan van 50 woorden.
Ook een foto met 50 woorden? Stuur ze aan De Orkaan.
Advertentie
Mille de mileur tonnerre de Brest
En de treinen van vandaag
Rijden meestal heel erg traag
Ooit was er een brug met spoor
Nu gaat de trein er onderdoor
Langs de fabriek van bommen en granaten
Waar tijdens de bange jaren 40/45
Het dappere werk nooit is gelaten
De naam: de rijdende dood, of bak met ellende zal passender voor dit gedicht zijn.