Een grote zak roze pillen, een sealapparaat, flink wat verpakkingsmateriaal en andere verdovende middelen. Het klinkt meer als de inventaris van een illegaal lab dan iets wat je normaal gesproken in een woning aantreft. Toch was dat precies wat de politie vond tijdens een controle aan de 2e Heidestraat 1 in Assendelft.

Burgemeester Hamming besloot op 9 december dat de woning zes maanden gesloten zou worden wegens een overtreding van de Opiumwet. Gisteren – 2 april – behandelde de adviescommissie van Zaanstad het bezwaar van de bewoner tegen het sluitingsbesluit van Hamming.

Brief met de last van de burgemeester op de voordeur geplakt

Onderdak

Sinds zijn woning op slot ging, is het leven van de bezwaarmaker een puinhoop. Hij heeft geen vaste plek meer om te wonen en zwerft van zijn auto naar een houten schuurtje in een tuin, logeert af en toe bij vrienden, en soms bij zijn moeder.

Een rustige, stabiele plek om tot zichzelf te komen ontbreekt volledig. Ondertussen worstelt hij met psychische klachten als een burn-out, overspannenheid en PTSS. Hij zit in de ziektewet en probeert te stoppen met drugsgebruik. Ook financieel zit hij aan de grond. Hij leeft onder budgetbeheer, heeft een weekbudget van twintig euro en is afhankelijk van de voedselbank. Zijn wens is duidelijk: terug naar zijn eigen huis, dat overigens geen huur- maar een koopwoning is.

‘Ik wil door met mijn leven. Ik wil gewoon weer lekker aan het werk en mijn rust vinden op mijn eigen plekje. Ik ben nu constant afhankelijk van anderen die mij eventueel wel binnenlaten of ik moet me in hun leven voegen, maar dat wil ik niet.’

Signaal

Maar de vertegenwoordiger van de burgemeester hield tijdens de zitting vast aan de noodzaak van de zes maanden durende sluiting. Volgens de vertegenwoordiger was het een bewuste keuze om de woning te sluiten. De burgemeester wil daarmee duidelijk maken dat een pand dat bekendstaat in het criminele milieu ‘grote gevolgen’ kan hebben en ‘uit het circuit wordt gehaald’.

De sluiting moest ook een duidelijk signaal aan de buurt zijn: drugsactiviteiten zijn hier niet welkom. De vondst van een grote zak roze pillen, een sealapparaat en verpakkingsmateriaal wees volgens de vertegenwoordiger op meer dan alleen eigen gebruik. Voor de burgemeester geen reden om de deur open te houden. En het was niet de eerste keer: een paar jaar eerder doken er al negen wietplanten op in dezelfde woning.

De advocaat van de bezwaarmaker vond de sluiting van de woning een te zware maatregel. Volgens haar is er geen bewijs van drugshandel. De aangetroffen middelen waren grotendeels voor eigen gebruik of in bewaring voor een vriend. Ook was er volgens haar geen overlast of meldingen bij de politie.

De advocaat schetste een beeld van een kwetsbare cliënt: psychische problemen, een verslaving, periodes van dakloosheid en een weekbudget van slechts twintig euro. In haar ogen was een last onder dwangsom daarom een geschikter middel dan sluiting. Daarmee zou de woning open kunnen blijven, terwijl bij herhaling een boete zou volgen.

De commissie beoordeelt het bezwaarschrift van de indiener en brengt hierover advies uit. Op basis daarvan beslist burgemeester Hamming of de woning weer open mag of gesloten blijft.

Lees ook:

Door: Nick Boeske. Info: zitting en eerdere artikelen. Foto’s: Michel Schermer.