De Tweede Wereldoorlog ligt 70 jaar achter ons. De Zaanse dichterskring, aangevuld met andere Zaanse schrijvers, liet zich inspireren door de verhalen achter de 28 Zaanse Oorlogsmonumenten.

Zij bundelden de gedichten onder de naam:

Voor Monumenten Spreken. Poëzie bij de 28 Zaanse oorlogsmonumenten

‘Om niet blind te zijn voor de toekomst.’

Jan en Hannie

Respect, heldenmoed,
hartstocht en doorzettingsvermogen.
Het ontwapenende verhaal
van jullie talloze verzetsdaden,
leest niemand onbewogen.

Los van elkaar gekozen,
voor ondergrondse strijd.
Samen bij aanslagen
op elektriciteitscentrale,
spoorbrug en munitietrein.
En op mensen. Het moest zo zijn.

Jullie leefden een onzeker
bestaan – ook in de liefde –
waarin het na
vele heldendaden,
toch op meerdere fronten,
is misgegaan.

Zoals altijd goed voorbereid,
vertrokken jullie op 21 juni 1944
naar de Westzijde in Zaandam.
Doelwit: politiecommissaris
Ragut, collaborateur.
Hannie trof hem dodelijk,
maar hij nam van Jan het leven.

Verbitterd en met zwarte lokken
streed het meisje
met de rode haren voort.
Met de bevrijding in zicht, kregen
de Duitsers haar toch te pakken
en werd ze in de duinen vermoord.

Jan rust in het familiegraf in IJmuiden.
Hannie in Bloemendaal,
op de Eerebegraafplaats.
als enige vrouw, ten midden
van honderden helden.

Hoe dapper Jan en Hannie waren,
een toonbeeld van verzet,
dat vergeten we nooit.

Een voorbeeld, voor altijd.

gedicht bij monument Jan Bonekamp en Hannie Schaft, Zaandam

door Bas Husslage

Hier de film van Monumenten Spreken: