De liefhebbers van “gesmede gehengen en duimen met doorgaande spiebout” kunnen kun hart ophalen in Zaandijk.

Daar gebeurt namelijk vanalles met “gevelbeschieting, gebinten, krommers, gordingen, koolteer, rabat, borst van de messingkant, bossing, overkraging, wurmten en druipbord.”

Naast de Zaandijkerkerk herrijst (met “taaie nagels, toognagels en draadnagels“) het houten Pakhuis Woudt dat dateert uit 1878. Het originele huis dat aan de noordkant van de Zaandijkerkerk stond, is in september 2015 gedemonteerd.

Op YouTube zijn twee filmpjes van OtterDVD te vinden waar de demontage (boven) en de herbouw (onder) te volgen zijn. Uit de beschrijving bij die films blijkt dat het pand waarschijnlijk gebouwd is na het afbranden van de ‘oude’ Zaandijkerkerk in 1878.

Omstreeks 1960 is er het één en ander verbouwd aan het pand. Er is een gewelfd plafond aangebracht om hoogte te winnen en het uitbuiken van de gevels te voorkomen. Dat was niet genoeg, het huis stond nog steeds zo’n 10 cm. uit het lood.

Wij vinden het bijna poëzie:

Door deze constructie ligt de nok ook niet in het hard van de kap maar in het hart van het gebouw, de kapspanten hebben een verschillende lengte.

Op de begane grond zijn eenvoudige korbelen toe gepast onder een hoek van 45 graden, deze staan gebruikelijk onder een hoek van 52 gr. Volgens de verhouding 3, 4, staat tot 5, zo ontstaat eenvoudig een hoek van 90 graden.

Ook is de pen met een merkwaardige vorm uitgevoerd. Extreem dikke toognagels op een constructief vreemde plek zijn toegepast.

Het is een bijzonder gebouw dat opnieuw opgetrokken wordt, want:

De tussenwurmten hebben een moderne afmeting, 65 x 160 mm (badding) ook is het grondvlak niet meer op een voetenmaat gebouwd maar binnen de gevelbeschieting 6,5 x 6,5 meter. Een vierkante bouwvorm is in het Zaanse ook al een uitzondering te noemen.