Op 15 februari 1992 verscheen voor het eerst Dagblad Zaanstreek, het resultaat van een fusie tussen De Zaanlander en De Typhoon. We ‘vieren’ dus ook 25 jaar zonder Typhoon en Zaanlander.

De Orkaan besteedt deze weken extra aandacht aan De Typhoon en De Zaanlander. 

Vandaag Erik van der Meer die in de jaren zestig bij De Typhoon werkte, waar hij in een jaar “meer leerde dan daarna in drie jaar op de School voor de Journalistiek.”

In de jaren zestig werkte ik ruim een jaar bij De Typhoon, als ‘zoon van de baas’. Mijn vader was Klaas van der Meer, procuratiehouder, zoals dat heette, en later directeur van De Typhoon. Die achtergrond leidde er toe dat ik in de cao werd ingeschaald als leerling-journalist 3e klasse, maar dat ik daarvan slechts het halve salaris mocht ontvangen. Want ik mocht natuurlijk niet worden voorgetrokken.

Jan Hottentot

Dit was de tijd van de legendarische redactiechef streek Klaas Pot, die zich als ik mij goed herinner, wel eens vroeg in de ochtend in zijn hemd achter zijn bureau nat zat te scheren, en vooral stadsverslaggever voor Zaandam Jan Hottentot, bekend van zijn dagelijkse gedicht, en zijn Kaptein Mobylette-bromfiets (?), waarop hij zijn dagelijkse rondjes reed om het nieuws van de straat te oogsten.

Wij tikten onze kopij uiteraard op gewone schrijfmachines, maar Jan Hottentot had een speciale kloeke en steviger gebouwde Underwood-schrijfmachine, die beter bestand was tegen zijn krachtige aanslag. Zo krachtig dat bijvoorbeeld alle ‘o’-s gaatjes werden in het papier. Hottentot tikte zijn overvloedige kopij trouwens op het door een rode band aangegeven einde van een telexrol waarop het landelijke en internationale nieuws binnenkwam. Dit in het kader van ‘ons ben zuunig’. Zonde om het einde van zo’n papierrol weg te gooien.

Mijn vader voerde de dagelijkse strijd met hoofdredacteur Cor Meijer over de omvang van de dagelijkse krant. De inzet was het aantal advertentiepagina’s versus het aantal redactiepagina’s. Dat leidde menigmaal tot een hooglopend, let wel, functioneel conflict, waarna mijn vader de kamer van Cor Meijer menigmaal met verhitte kop verliet. Om daarna weer de beste vrienden te worden. Zo ook met algemeen  redactiechef Jan A. Wit, die regelmatig in mijn ouderlijk huis op bezoek kwam, waarbij ik dan op de projector de vakantiedia’s moest vertonen.

Toren van Pisa

Waar ik na al die jaren nog steeds met gemengde gevoelens aan terugdenk is een interview van mij met een inwoner van Krommenie die een goed doortimmerd plan had gemaakt om de Scheve Toren van Pisa weer kaarsrecht te zetten, voorbijgaand aan de essentie en de uitstraling daarvan. Na publicatie hiervan schijnt de man nog lange tijd met scheve ogen te zijn aangekeken.

Bij De Typhoon werd ook het weekblad ‘De Krommenier’ gemaakt. Hoogtepunt in mijn carrière toentertijd was dat ik vier weken lang, wegens vakantie van de vaste man hier Gerrit Visser, als hoofdredacteur (en enige redacteur) hiervan mocht fungeren. Met in een van de edities als ‘scoop’ een blote babyfoto van de toenmalige burgemeester Tjaberings als illustratie bij een interview.

Van mijn vragen aan de burgemeester kan ik mij niets meer herinneren. Wel dat ik er een ‘kader’ bij had gemaakt, zo’n stukje tekst met een zwart lijntje er omheen, in lood gezet. Dat ik bij het samenstellen van de pagina aan de zogeheten ‘steen’ wel even hulpvaardig aan de opmaker zou aanreiken. Waarbij het uit mijn handen ‘in pastei’ viel. Hoon was mijn deel, op de zetterij hadden ze niets te schaften met het zoontje van de baas.

Nou ja, ik ben daarna naar de School van de Journalistiek gegaan, waarna ik vervolgens tientallen jaren bij Het Financieele Dagblad heb gewerkt. En als ik terugkijk? Dan denk ik dat ik bij De Typhoon meer heb geleerd dan daarna in drie jaar op de School voor de Journalistiek.

Erik van der Meer

Lees hier alle bijdragen over 25 jaar Dagblad Zaanstreek (en 25 jaar zonder Typhoon en Zaanlander).

Foto: Gemeentearchief Zaanstad, Typhoongebouw, hoek Zeemanstraat / Westzijde.