In een tuin aan de Noorderhoofdstraat in Krommenie staat een echte stationshalte. Het is de halte die tot 1982 dienstdeed bij de Hembrug. Heel af en toe stopte daar een trein. Reizigers die er per ongeluk uitstapten moesten erg lang op de volgende trein wachten.

Maar hoe kwam die halte in die tuin in Krommenie?

Dat is dankzij Henk van Iperen. Henk studeerde in Groningen aan de HTS werktuigbouw tijdens de oorlogsjaren en ontwikkelde daar een fascinatie voor stoommachines en treinen. Na zijn studie ging hij werken bij de gasfabriek in Bolsward. Later werd hij directeur bij de raffinaderij van Smid en Hollander in Amsterdam-Noord. Hij verhuisde naar de Noorderhoofdstraat in Krommenie.

Dankzij Piet Kalteren (1923), studiegenoot van Henk van Iperen in Groningen, weten we hoe de halte in Krommenie kwam:

“Henk van Iperen was erg gesteld op alles wat met stoom te maken heeft, zo heeft hij ook de spoorlijn Hoorn-Medemblik-Enkhuizen en de stoomtrein daar helpen restaureren, vele zaterdagen lang. Hij kon het niet verdragen dat iets moois ouds zou verdwijnen, Nederlands erfgoed was en oud en dat deed je niet weg.”

En dat lot dreigde de Halte Hembrug te treffen. En zo kocht Henk van Iperen dat stationnetje in 1982 en bouwde het in het jaar daarop in Krommenie weer op. Piet Kalteren:

“Henk heeft de halte plank voor plank afgebroken en weer opgebouwd in zijn eigen achtertuin. Het stationnetje paste absoluut niet in de tuin, maar het moest en zou bewaard moeten blijven voor het nageslacht, of dat nou logisch was of niet…of dat paste of niet… dat kon Henk niks schelen.. het moest en zou bewaard blijven koste wat het zou kosten. Hij deed er niks mee..  fietsen stonden d’r in, misschien stond z’n auto er ook wel in.”

Zo’n 25 jaar geleden overleed Van Iperen, z’n vrouw bleef in Krommenie wonen en is een jaar of twee geleden overleden.

Het huis aan de Noorderhoofdstraat 26 is een monument en staat nu te koop. Voor iets minder dan een miljoen (€950.000) is het van u, maar dan heeft uw wel een stationnetje in uw achtertuin.

(Met dank aan Christien Kalteren die het verhaal van haar vader voor De Orkaan noteerde en aan Erik Schaap die de halte spotte en op Twitter zette.)

Hieronder nog eens de halte in volle glorie (klik voor grotere versie).

halte_krommenie

Het is niet de eerste keer dat De Orkaan-redactie over de halte schrijft. In 1982 maakten Orkaan-redacteuren Piet Bakker en Aad Schoen, samen met fotograaf Wil de Potter een reportage voor De Typhoon over de laatste dag van de halte Hembrug. Ze interviewden de spaarzame in- en uitstappers (“treinen die moeten stoppen rijden door en treinen die door moeten rijden stoppen”), de haltewachter (“uit geloofsovertuiging werk ik niet op zondag en dat kwam goed uit want dan stopte hier geen treinen”) en noteerden de hartekreten op de wanden van de halte: “Wanneer komt hier godverdomme nou eens een trein?”

In de jaren vijftig herinnerde een oudere reiziger zich “stapten hier drommen mensen uit, dat was in de tijd dat er nog 8000 mensen werkten bij de Artillerie Inrichtingen”.

hembrug1982

 

In de jaren zeventig figureerde de halte in een fotoreportage voor Randstad Uitzendbureau.