Kinderjurk, kinderjurk, kinderjurk. Het is een woord waar je even op moet kauwen voordat de betekenis in volle hevigheid tot je doordringt. Kinderjurk.

Hoe zou dat ding vroeger geheten hebben denk je dan. Meisjesjurk? En hingen de jongensjurken verderop? Of heette het ding gewoon jurk? En raakten de kids (m/v/o) en hun ouders (dito) daarvan in de war?

Volgens onderzoeken zou vier procent van de mensen een m/v-issue hebben. Of dat opgelost is door de kinderjurk weet ik niet. Er is in ieder geval één mens in grote m/v-verwarring bijgekomen: ik.

Die kinderjurk is tot daaraan toe. Maar wat moeten met die rekken dames-BH’s (mensen-BH’s?) De lingerie? Niet erg genderneutraal natuurlijk. Moeten die niet gewoon tussen de ouderwetsche witte gulponderbroeken hangen? Waarom trouwens een gulp? Zittend plassen op een genderneutrale wc kan best gulploos. Alles ‘Ondergoed’. Alles door elkaar. Dat wordt lachen in de kleedkamer.

En wat doen we met Jip en Janneke? Als er een stelletje wijsneuzen rolbevestigend is, zijn zij het wel. Jip in jurk? Pardon, in ‘kinderjurk’?

Kinderjurk, kinderjurk, kinderjurk. Of het aanslaat weet ik niet. Maar ik nomineer het wel voor het woord van het jaar.

Foto’s (Hema Zaandam, Gedempte Gracht) en idee: Alexandra Blaes