Als je erover nadenkt, dan is Nederland maar een saai, plat landje.

Misschien is dat de reden waarom Moeder Natuur, met haar intens rijke belichting en hemelse wolkenaccessoires, extra haar best doet om ons er zo voordelig mogelijk uit te laten komen…

Wolken heb je over de hele wereld, maar toch zijn ze van ons. En dat is gerust niet omdat wij ze met onze VOC-mentaliteit gekaapt hebben: anderen zeggen het ook! Schilders en fotografen van over de hele wereld proberen ons licht en onze luchten te vangen.

Vanavond mochten bewoners en gebruikers van de Zaanse Schans hun dromen delen. Ook die dromen worden gevangen: ze worden meegenomen in de ontwikkeling van de Zaanse Schans 2030.

We slaan de soep en de broodjes even over en gaan direct door naar Jan Hovers, de directeur van het Zaans Museum. Hij presenteert zijn walhalla: een centraal entreegebouw gevormd naar een wolk.

Het iconische wolkengebouw zou dienst gaan doen als sluis waardoor de ontelbare bezoekers (nu zo’n 2.000.238) van over de hele wereld in korte tijd duidelijk wordt wat de Zaanse Schans (in zijn geheel) kan bieden, alvorens zich over te geven aan de selfiestick.

De wolk dient de sterren, de molens en kan transparant opgaan in de achtergrond door de mee-verende ledverlichting. Het landschap en de schatten die daarachter liggen worden ontsloten. Minder zweverig misschien is dat dit wolkengebouw duidelijkheid kan bieden voor bezoekers. Wat verwachten ze en waar kunnen ze dat vinden?

Het is teleurstellend dat De Wolk niet bedacht is door een Zaankanter. We hebben genoeg kwaliteit binnen onze grenzen tot de maan en weer terug. Maar toegegeven: een dikke plus is de achternaam van de architect: Van Winden. Hij heeft een streepje voor, in de lucht.

Van Winden is bekend van het gestapelde Inntel. Dat gebouw vliegt hoog door de wereld. En… wij krijgen de indruk dat ook De Wolk opzien zal baren. Maar dan niet direct als publiekstrekker, maar als faciliterende geleider.

We dromen mee.