Bon Prix, It’s me, luidt de slogan.

Tenzij je op een woonwagenkamp woont. Want dan wordt het moeilijk om een Bon Prix’tje te worden.

Toen een Zaanse bewoonster van een woonwagen een bestelling plaatste bij het postorderbedrijf, verwachtte ze in 48 uur een gezellig pakketje te ontvangen. Er wordt immers beloofd: ‘voor 22:00 besteld, overmorgen in huis’. Er kwam niks.

Ze belde de klantenservice 0900-1903 (60 cent per gesprek) en kreeg voor € 0,60 te horen dat er niet geleverd zou worden omdat ze op een woonwagenkamp woont. Mevrouw liet het er niet bij zitten en klom in de pen. Ze kreeg antwoord:

‘Wij kunnen inderdaad niet leveren op adressen die vallen onder de categorieën: campings, woonwagenkampen en kantoorgebouwen.’

Levering van de bestelling was alleen mogelijk bij een servicepunt van Post.nl. Maar… in tegenstelling tot andere klanten dienen woonwagenbewoners vooraf te betalen.

Bureau Discriminatiezaken gaat bij het College voor de Rechten van de Mens een oordeel vragen over het onderscheid dat Bon Prix maakt tussen woonwagenbewoners en andere klanten besloten het College voor de Rechten van de Mens een oordeel te vragen over de werkwijze van Bonprix. Wordt dus vervolgd…